یادی از هوشنگ ظریف در قرنطینه

یادی از هوشنگ ظریف در قرنطینه آبی طرح: شیوع ویروس كرونا و ادامه آن تا امروز فرصت مناسبی برای برگزاری بزرگداشتی مناسب برای هوشنگ ظریف، استاد موسیقی ایرانی كه اواسط اسفند ماه درگذشت فراهم نكرد و مراسم خاكسپاری پیكر او هم با حضور حداقلی اهالی موسیقی اجرا شد. حالا در چهلمین روز از دست دادن این هنرمند بزرگ مراسم یادیودی به صورت آنلاین با حضور اساتید مختلف موسیقی انجام شد تا زمانی كه بتوان مراسم مناسبی جهت پاسداشت كارهای این استاد موسیقی اجرا شود.


به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا، به مناسب چهلمین روز درگذشت هوشنگ ظریف، مراسم یادبود آنلاین این هنرمند در ۲۹ فروردین ماه اجرا شد. در این مراسم گفت وگوهایی به صورت زنده با موسیقیدان ها و شاگردان او همچون محمد اسماعیلی (نوازنده تمبك)، پروین صالح (نوازنده ویولن)، كیوان ساكت (آهنگساز و نوازنده)، محمد دلنوازی (نوازنده تار)، سعید ثابت (نوازنده سنتور)، مزدا انصاری (آهنگساز و نوازنده پیانو) و كوروش متین (نوازنده سنتور)، فرهاد فخرالدینی (آهنگساز)، داود گنجه ای (نوازنده كمانچه و ویولن)، افلیا پرتو (نوازنده پیانو) و محمد ظریف (موسیقیدان) پخش گردید.
در ادامه این گفت گوها رامی خوانید:
محمد اسماعیلی و یادی از صفات نیك ظریف
این نوازنده تمبك كه كار خودرا با نواختن و خواندن ابیاتی چون «دریغ و درد كه تا این زمان ندانستم كه كیمیای سعادت بود رفیق» آغاز و به انتها رساند درباره هوشنگ ظریف اظهار داشت: «۴۰ روز از درگذشت او می گذرد. امیدوارم خداوند روحش را شاد كند.
چند صفت حمیده در وجود این بزرگوار بود و حیف است كه این حقیر عرض نكند. این ها را بیان می كنم تا كسانی كه از محضر او استفاده كردند بدانند ظریف تنها استاد ساز نبود بلكه استاد اخلاق هم بود. همچون بندگان، آن كس پیش خداوند محبوب تر است كه برای بندگان خدا سود بیشتر داشته باشد. او یك عمر این ساز را تدریس كرد و هر كدام از شاگردانش را به مقام استادی رساند، خدا رحمتش كند. من در مدت ۵۰ سال دیدم كه او مرتب تدریس می كرد و برای موسیقی كشور زحمت كشید.
او انسانی نبود كه ستمگر باشد؛ برای اینكه می دانست كه كیفری از كیفر ستمگری آماده تر نیست. ظریف همیشه از این كار پرهیز می كرد و در راه خودش كه اخلاق و موسیقی بود قدم می گذاشت.
من هیچ گاه او را عصبانی ندیدم و اگر هم عصبانی بود این را فرو می برد. آن كسی كه در فرو بردن خشم از دیگران بیشتر است از همه دور اندیش تر است. آن كسی كه دوراندیش است عصبی نمی گردد و خشم خودرا فرو می برد. ظریف معلم و استاد بود و تمام ابعادی را كه یك استاد می بایست داشته باشد، داشت.
او همیشه جانب حق را می گرفت، من هیچ گاه ناحق از او نشنیدم؛ چون همیشه به یاد خدا بود.
او همیشه زبان خودرا حفظ می كرد و هر چه می گفت پخته بود. »
سعید ثابت: ظریف تكنیك بسیار بالایی داشت
این نوازنده سنتور نیز درباره خصوصیات هنری ظریف اظهار داشت: «تأثیر استاد ظریف در موسیقی و شاگردانش را می توان در سه بخش بیان كرد؛ یك بخش به نوازندگی او برمی گردد؛ برای اینكه از تكنیك بالایی برخوردار بود و آنقدر قدرت خودرا دراین زمینه افزایش داده بود كه سخت ترین قطعات حتی برای سازهای دیگر را به راحتی با تار می نواخت. تكنیك ایشان كاملا درست و صحیح بود و پیدا بود كه كاملا درست تمرین كرده است؛ چون وقتی به صورت یك استاد در زمان اجرا نگاه می كنید، نباید هیچ حركت اضافه ای ببینید و درباره ایشان به همین صورت بود. استاد ردیف دان بسیار خوبی بود و شاگردانش تأثیر خوبی در این زمینه از او گرفتند. همین طور نوازنده خیلی خوبی بود و می توان حالت نوازندگی و صدای ساز ظریف را در نوازندگی شاگردانش دید.»
محمد دلنوازی: همیشه همراه استاد ظریف بودم
این نوازنده تار و از شاگردان قدیمی هوشنگ ظریف بیان كرد: « از روزی كه در ۱۲ سالگی با استاد آشنا شدم و به هنرستان موسیقی رفتم تا آخرین روزهای حیات ایشان همیشه با او بودم. استاد شاگردان زیادی داشت كه بعدا راه خودرا ادامه می دادند و جدا می شدند ولی من این شانس را داشتم كه پیش از گرفتن دیپلم به دعوت استاد پایور به اركستر او بپیوندم، در اركستر كنار استادم بنشینم و به صورتی با او همكار باشم. این امر افتخار بزرگی برای من بود.
استاد ظریف درباره استاد خود موسی معروفی می اظهار داشت كه بامداد ها در هنرستان به آنها قرآن شریعت درس می داده است و پس از ظهر تار. استاد ظریف آگاه بود كه یك معلم چقدر باید پاك و بی آلایش و به علوم دیگر آگاه باشد. او همانگونه كه از استاد خود درس گرفته بود با ما رفتار می كرد. استاد ظریف بسیار دوست داشتنی، منظم و خوش اخلاق بود. هیچگاه ندیدم با كسی بلند صحبت كند و اخم به صورت ایشان بیاید. او شخصیتی بود كه هیچ وقت در موسیقی ما فراموش نمی گردد.
تمام نوازندگان تاری كه در این مملكت زیر ۶۰ سال سن دارند چه مستقیم و چه غیر مستقیم از مكتب او درس گرفتند.
تمام لحظاتی كه با او بودیم خاطره بود. شنبه و سه شنبه در دبیرستان با او كلاس داشتیم. همیشه پشت در می ایستادیم تا وقتی وارد كلاس می شود پشت سر او راه برویم و رایحه ادكلن ایشان به مشام مان برسد. وقتی كه وارد مدرسه می شدند كل محیط از عطر ایشان پر می شد. امیدوارم در موقعیت مناسب مراسمی درخور او برگزار نماییم چون موسیقی ایران بسیار به او مدیون است.»
مزدا انصاری: ظریف شیوه صحیح تدریس موسیقی را اجرا كرد
این نوازنده پیانو و آهنگساز هم درباره هوشنگ ظریف اظهار داشت: «ایشان شیوه صحیح تدریس موسیقی را ادامه دادند و شاگردانی كه از او باقی مانده گواه این مساله است. استاد دهلوی می اظهار داشت كه ظریف ردیف موسیقی استاد معروفی را حفظ بوده است. این ردیف خیلی مشكل است. ظریف را باید یكی از بزرگترین ردیف دان های ایران دانست. او تنها هنرمندی بود كه آثار وزیری را به بهترین شكل و با امانتداری كامل اجرا می كرد.
در روزهای عید بود كه برای نخستین بار با ایشان در منزل كاوه دیلمی دیدار كردم. كاوه چون ارتباطی صمیمی با استاد ظریف داشت از او خواست كه عیدی به ما بدهد و ایشان قطعه ای برای ما نواخت. من در آن لحظه در حضور او جسارت كردم و خواستم قطعه بند باز را برایمان بنوازد و ایشان در كمال خوشرویی این كار را كردند و واقعا سحر آمیز بود. ظریف درست ترین شیوه اجرای قطعات كلنل وزیری را داشت. به كسانی كه می خواهند آثار وزیری را درست اجرا كنند پیشنهاد می كنم اجراهای استاد ظریف را ببینند. من هر كاری با او داشتم هیچگاه نه نمی گفت و همیشه با بزرگواری كمك می كردند. زحمات و آثار او تا ابد باقی می ماند. یكی از نازنین ترین و دوست داشتنی ترین استادان موسیقی را از دست دادیم.»
فرهاد فخرالدینی: ظریف بی مهری ها را تاب نیاورد
فخرالدینی نیز در پیامی تصویری اظهار داشت: « كاش می شد مراسم چهلمین روز ظریف را در شرایط بهتری در یكی از سالن های كنسرت جایی كه بارها با هنر خود درخشیده بود، برگزار می كردیم. من هوشنگ ظریف را از سال ۴۲ می شناختم و با هم در هنرستان موسیقی همكار بودیم. او در میان شاگردانش بسیار محبوب بود؛ برای اینكه بسیار دلسوز جدی و خوشتیپ بود و بسیار معلم خواستنی بود. او الگوی بسیار خوبی برای شاگردانش بود و آنها آرزو داشتند مانند او شوند. خاطرات بسیار خوبی از او دارم. وی در خانه موسیقی هم عضو فعالی بود.
در دوران ما روزهایی بود كه به موسیقی روی خوش نشان داده نشد و با بی مهری روبرو شد و بدگویی هایی درباره موسیقی گفته شد و دل هنرمندان به درد آمد. هوشنگ ظریف از آن هنرمندانی بود كه بسیار از این بی مهری ها آزرده شده و خیلی زود از بین ما رفت چون این بی مهری را نتوانست تحمل كند. گویا در طول تاریخ ما بدگویی از هنر و هنرمند بی سابقه نبوده است. او از بین ما رفت و دل ما را متلاطم ساخت.»
حسین علیزاده: ظریف یادآور عشق بود
این آهنگساز بیان كرد: «داشتم فكر می كردم كه امسال نوروز را بدون ظریف گذراندیم، در صورتیكه نخستین عیدی كه شاگرد او بودم ما و همكلاسی هایم ناراحت بودیم كه چگونه در این مدت او را نبینیم و طاقت بیاوریم. راستش با دوستانم مخفیانه به دم منزل او می رفتیم به امید اینكه رد شود و او را ببینیم. وقتی رد می شد خوشحال می شدیم و هیچگاه این را به او نگفتیم. امسال عید به این فكر كردم كه باز هم دوست دارم به در منزل او بروم و ایشان را ببینیم و این اتفاق در ذهن من افتاد. وقتی كسی خیلی برایمان عزیز است و از دنیا می رود حضورش برای ما بیشتر می شود.
به روز خاك سپاری كه فكر می كنم مانند خوابی برای من است؛ چون حضور او برای من بیشتر شده است. همه لحظاتی كه با او بوده ایم برای ما شاگردانش خاطره است و همیشه زنده است. همه خاطرات او را با جزئیات به یاد دارم. او چه انسانی بود كه همه لحظات حضورش برای شاگردانش خاطره بود؟ هنر بوسیله حس و عاطفه منتقل می شود. كسی كه تدریس می كند باید نور و علاقه ای در او باشد تا عشق را آموزش دهد. مانند كودكی كه تشنه عشق است و وقتی پدر و مادر او محبت می كنند بدون اینكه بداند عشق چیست آنرا یاد می گیرد. یاد و نام ظریف عشق را برای من تداعی می كند. نخستین حس عشق را نسبت به زندگی و موسیقی و همه چیز از او یاد گرفتم. هرگاه به او فكر می كنم حس عشق و انرژی خوبی به من دست می دهد. »
كیوان ساكت: آرزو داشتم مانند ظریف ساز بنوازم
این نوازننده و آهنگساز نیز درباره ظریف اظهار نمود: « برای نخستین بار صدای ساز ظریف را بوسیله نوارهای كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان با اجرای آثار وزیری شنیدم. یك نوجوان ۱۴ ساله در مشهد بودم و یك واكمن داشتم كه هر شب آثار او را گوش می كردم. در حیرت بودم كه آیا می توانم مانند او ساز بزنم؟ برایم یك آرزو بود، تا اینكه اوایل انقلاب به اتفاق یكی از شاگردان ایشان كه معلم من بودند به هنرستان موسیقی رفتیم و مرا به ایشان معرفی نمود و استاد ظریف خیلی با مهربانی با من برخورد كرد. یك روز پیش یكی از دوستانم كه پیانو می زد رفتم و اتفاقا استاد ظریف هم در آنجا كلاس داشت. در كلاس او نشستم و برایم چهار مضراب ماهور صبا را نواخت. وقتی به تهران آمدم و نخستین كتابم را نوشتم با كمك استاد دهلوی و ایشان نت ها را تصحیح كردیم. هر هفته به منزل ایشان می رفتم و نت ها را می دیدند و من با تار می زدم. شخصیت والای ایشان و بزرگ منشی و متانت و تبسم بسیار شیرین او بیشتر از موسیقی اش روی من اثر گذاشت.»
سیاوش برهانی: سال ها بگذر او همچنان هست
این نوازنده تار كه در آخر قطعه ای را نواخت، اظهار داشت: « اگر چهل سال یا سالیان سال هم بگذرد ایشان باقی هستند؛ حتی اگر ما نباشیم. در دوران كودكی، كاستی در خانه ما بود كه شبانه روز آنرا گوش می دادم. همیشه آرزویم بود روزی بتوانم در خدمت استاد باشم و بتوانم از محضرش استفاده كنم. در سال ۷۳ توانستم در كلاس های استاد ظریف باشم و افتخار شاگردی او را داشته باشم.»
داوود گنجه ای: ظریف برایم یاری باارزش بود
او اظهار نمود: «حدود ۶۰ سال بود كه با استاد ظریف دوستی نزدیك و عمیق داشتم. ظریف یك انسان بی ادعا و واقعی بود. ظریف برای من یك یار باارزش و استادی تمام عیار بود. دیدن حضور او و همسرش در كنار یك دیگر كه واقعا به هم علاقمند بودند و در كنار هم موفق، برایم خوشایند بود. او از نظر موسیقی پاك زلال و هیچ اطواری نداشت و نمونه بود.»
شهرام صارمی: ظریف ۵۰ سال به موسیقی ایران خدمت كرد
در ادامه این برنامه شهرام صارمی، مدرس موسیقی و نوازنده كمانچه در سخنانی اظهار داشت: ظریف پنجاه سال به موسیقی ایران خدمت كرد اما آنچه در باره ظریف می خواهم بگویم این است كه ظریف یكی از بزرگترین حامیان كارهای هنری ارسباران بود و همیشه چراغ این محفل فرهنگی را روشن نگاه می داشت. این رفتار از بزرگ منشی و فرهنگ مداری او نشأت می گرفت. استاد ظریف این محافل را به صورتی خانه خود می دانست و امیدوارم بتوانم راه این استاد بزرگ را ادامه بدهیم. در شرایط بهتر برنامه ای برای پاسداشت ۵۰ سال خدمت بهادار هوشنگ ظریف در شان استاد ظریف، برگزار خواهیم كرد.»
حمید متبسم: صحبت از ظریف، صحبت از چند نسل موسیقی است
به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا، این نوازنده تار و سه تار هم اشاره كرد: «وقتی درباره هوشنگ ظریف صحبت می نماییم برای من بمنظور صحبت از چند دوره و نسل موسیقی ایران است. دوران آموزشی ایشان به سال های طلایی ۱۳۳۰ برمی گردد؛ دوران كودكی و نوجوانی ایشان تحت تأثیر تدریس علی اكبر شهنازی، كلنل وزیری و روح الله خالقی و... بود كه نه فقط به موسیقی ایرانی تسلط داشتند بلكه خواستار پیشرفت آن بودند. دوران حرفه ای ایشان هم به سال های ۵۰ باز می گردد كه مراكزی مانند حفظ و اشاعه موسیقی، كارگاه موسیقی رادیو تلویزیون، كانون پرورش فكری كودكان و... باز شد. ایشان در اركستر فرامرز پایور فعال بودند و در آن زمان بهترین نوع موسیقی ایران اجرا می شد. نسلی از بهترین هنرمندان امروز از حضور او بهره بردند. من از سال ۵۴ تا ۵۷ در كلاس های ایشان بودم و همیشه یك ربع زودتر می رفتم و دیرتر و همیشه لحظه شماری می كردم تا زمان كلاس او برسد. او موجب افتخار و سربلندی موسیقی بود.»
افلیا پرتو: از دست دادن ظریف ضایعه جبران ناپذیر موسیقی
این نوازنده پیانو بیان كرد: «۱۲ سال داشتم كه به هنرستان ملی موسیقی رفتم و با استاد ظریف آشنا شدم. ایشان بسیار آرام بود. در اركستر سازهای ملی با هم همكاری داشتیم. او با اخلاق ملایم و با علاقه و عشق تدریس می كرد و هنرجویانش همیشه او را عاشقانه دوست داشتند. از دست دادن ظریف ضایعه جبران ناپذیری برای موسیقی ایران است.»
كورش متین: ظریف در سكوت زیست
این موسیقیدان و از نزدیكان هوشنگ ظریف اظهار داشت: « من شاگرد استاد ظریف بودم و شب ها ایشان را به منزل می رساندم و آخر كلاس می ماندم و ردیف موسی معروفی را با سنتور می نواختم. ظریف در سكوت زیست، آموزش داد و در سكوت رفت. او خلوت گزیده بود و خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است.»
در ادامه پیام محمد ظریف برادر استاد ظریف پخش گردید. این استاد موسیقی درباره برادر فقیدش اظهار داشت: «پدر همسر من آقای وزیری تبار من و نصرت الله گلپایگانی را به هنرستان بردند و ثبت نام كردند. هوشنگ برادرم یك سال بعد وارد هنرستان شد. او تار آموخت و من ویلن آموختم. برادر من از پاكی نظیر نداشت و هرچه در باره محاسن اخلاقی او گفته اند عین حقیقت است».
پروین صالحی: به همسرم افتخار می كنم
این نوازنده ویولن و همسر مرحوم ظریف بیان كرد: « خیلی ممنونم این مراسم را برگزار كردید و یاد همسرم را زنده نگه داشتید. حیف كه همسرم را از دست دادم. ما با هم بودیم و پس از ۷۰ سال من را تنها گذاشت و رفت من هم به رضای خدا راضی هستم. ما همكلاس بودیم و ازدواج كردیم. افتخار می كنم به وجود چنین مرد نازنین و پدرمهربان و دوست مهربان. او همیشه یك چهره داشت و فرقی با بیرون و درون منزل نداشت. او واقعا عاشق شاگردانش بود. امیدوارم این شرایط زودتر تمام شود و به زندگی عادی بازگردیم.»




منبع:

1399/01/31
22:17:22
5.0 / 5
2616
تگهای خبر: آموزش , آهنگ , آهنگساز , اركستر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۶ بعلاوه ۳
آبی طرح ، گرافیک و طراحی

آبی طرح

گرافیک و طراحی

abitarh.ir - حقوق مادی و معنوی سایت آبی طرح محفوظ است