در مراسم اكران مستند سینمایی ۱۳ اكتبر ۱۹۳۷ مطرح شد:
كوشش برای نمایش انسان درون لوریس چكناواریان
آبی طرح: كارگردان مستند سینمایی «۱۳ اكتبر ۱۹۳۷» با اشاره به چگونگی روند ساخت این مستند، اظهار داشت: در این مستند تلاش كردم انسان درون «لوریس چكناواریان» را به نمایش بگذارم.
به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا، بر اساس گزارش رسیده، « آبتین بكتاش» در مراسم اكران و نقد و بررسی مستند «۱۳ اكتبر۱۹۳۷» كه با حضور «لوریس چكناواریان» آهنگساز و موزیسین ایرانی ارمنی تب و مازیار فكری ارشاد منتقد برگزار شد، با بیان این كه این اثر تابحال اجازه اكران عمومی نداشته است و الان با استفاده از سایت «هاشور» زمینه برای اكران اینترنتی آن فراهم گشته است، اظهار داشت: موزه موسیقی برای تهیه مستند پرتره چند تن از اساتید موسیقی، لیستی به من عرضه كرد كه متاسفانه هیچ كدام كاراكتر سینمایی نداشتند، البته آقای چكناواریان در این لیست نبودند. من ایشان را در یك شب نشینی ملاقات كردم البته در آن شب با ایشان صحبتی نكردم و فردای آن روز به موزه موسیقی پیشنهاد كردم كه یكی از پرتره های اقای چكناواریان باشند كه آنها هم استقبال كردند. خود اقای چكناواریان هم چون با مدیوم موسیقی آشنا بودند از آن استقبال كردند.
وی با بیان این كه با عنایت به خصوصیت های شخصیتی آقای چكناواریان من توانستم به سرعت با ایشان دوست شوم و ارتباط خوبی برقرار كنم، تصریح كرد: حدود یك ماه در ارتباط با زندگی و فعالیت های ایشان تحقیق كردم و پس از یك ماه، كار فیلمبرداری را شروع كردم.
بكتاش كه درطول هفت سال اخیر بنا به قول خودش فیلمی از او اكران نشده و كتاب هایش درحوزه ادبیات و شعر چاپ و یا تجدیدچاپ نشده است، افزود: ساختن فیلم از لوریس به چند دلیل سخت بود همچون این كه خیلی از آرتیست های ایرانی در هنگام ساخت مستند یا پرتره تلاش می كنند كه چهره منزه تری از خود به بیننده عرضه كنند، در حقیقت دوست دارند كه اخلاقی تر نشان داده شوند و كمی از خود درون شان فاصله می گیرند، البته این را باید بگویم كه لوریس یكی از آزادترین افرادی بود كه در جلوی دوربین من قرار گرفت.
وی با بیان این كه لوریس چكناواریان برای ساخت این مستند همكاری خوبی داشتند و خوش مشربی و طنازی شان، كار ساخت فیلم را برای ما سهل تر می كرد، تصریح كرد: در واقع لوریس همان آدمی كه در فیلم است در بیرون هم هست، غُروری ندارد و طناز است.
بكتاش با بیان این كه این مستند در سال ۱۳۹۱ تهیه شده و برای ساخت آن موزه موسیقی ۱۵ میلیون تومان بعنوان بودجه در اختیار او قرار داده بود، اظهار داشت: در ایران بعضی وقت ها به خاطر بودجه های كمی كه برای ساخت مستند اختصاص می دهند باید برای تهیه یك مستند خوب، شعبده بازی كرد.
وی همینطور در پاسخ به این سوال در خصوص این كه با عنایت به این كه آقای چكناواریان یك هنرمند شناخته شده در ایران و ارمنستان هستند و چرا از شخصیت ایشان برای تهیه این مستند در ارمنستان فیلم برداری نشده است، اظهار نمود: خیلی دوست داشتم كه چنین اتفاقی بیفتد بخشی از زندگی لوریس را بازسازی كنم ولی امكان آن از لحاظ مالی فراهم نبود.
این مستندساز در ادامه با تقدیر از عوامل ساخت این مستند كه با او همكاری كرده اند، اظهار داشت: بهترین ها با من در ساخت این مستند، با كمترین دستمزد همكاری كردند و من از همه آنها تشكر می كنم.
وی با بیان این كه دوست داشتم از دل انقلاب ارمنستان، لوریس را ببنیم ولی امكانش از نظر بودجه ای فراهم نبود، اظهار نمود: خودم این مستند سینمایی را دوست دارم، در این فیلم نمی خواستم كه مُچ لوریس را بگیریم یا او را به چالش بكشم بلكه می خواستم زیباتر از آنچه كه در بیرون می بینیمش در فیلم او را ببینیم.
بكتاش كه در عرصه نویسندگی و سرودن شعر هم فعال است در پاسخ به سوال دیگر منتقد سینما كه اجرای این برنامه را هم برعهده داشت در خصوص این كه چرا در ساخت مستند ۱۳ اكتبر ۱۹۳۷، كمتر از موسیقی بهره برده است، اظهار داشت: من در این مستند تلاش داشتم كه انسان درون وجود لوریس را به نمایش بگذارم، در انتخاب قطعات موسیقی هم تلاش كردم كه از بهترین ها و زیباترین آثار را با مشورت هایی كه انجام می دهم، استفاده كنم.
او در بخش دیگری از سخنان در مراسم نقد و بررسی این مستند كه برپایه زمان تولد «لوریس هایكازی چكناواریان» نام گذاری شده است، تصریح كرد: لوریس زندگی شلوغی ندارد او خلوت خاص خویش را دارد و بدون سروصدا به فعالیت های خود ادامه می دهد گرچه كه خون گرم است و مردم را دوست دارد.
آبتین در انتها ابراز امیدواری كرد كه روزی شرایط نمایش آثارش و چاپ كتاب هایش فراهم گردد.
بر طبق این گزارش، در ابتدای این مراسم «لوریس چكناواریان» در سخنان كوتاهی با ابراز خرسندی از تهیه این مستند سینمایی اظهار نمود: موقعی كه پیشنهاد ساخت این مستند عنوان شد، از آن استقبال كردم با برنامه ریزی كه صورت گرفت، فیلم طی فرایندی ساخته شد همراه آقای بكتاش و گروهشان در نقاط مختلفی همچون شمال فیلمبرداری این مستند انجام شد، زمانی كه این مستند در حال تهیه بود زمان خیلی خوب و الهام بخشی بود، وقتی كه فیلم به اتمام رسید و آن را دیدم، خوشحال شدم و از آقای بكتاش تشكركردم.
این هنرمند شهیر ایرانی ارمنی تبار كه به دلیل مشغله كاری تا در نشست پایانی فیلم حضور نداشت، در بخشی دیگر از صحبت های خود اظهار داشت: من هنرپیشه نیستم ولی در این مستند تلاش كردم كه بازی كنم.
وی در انتها سخنانش با طنازی ویژه خود با لحنی سرشار از شوخی و طنز خاطرنشان كرد: من خودم را در این مستند كشتم كه خوب بازی كنم تا یك كارگردان به من پیشنهاد بدهد در فیلمش بازی كنم ولی هنوز هیچ كارگردانی به من پیشنهاد داده و اگر كارگردانی هستند كه حاضرند من در فیلم هایشان بازی كنم، من در این زمینه آمادگی دارم.
مستند سینمایی «سیزدهم اكتبر ۱۹۳۷» در ارتباط با زندگی «لوریس هایكازی چكناواریان» آهنگساز، رهبر اركستر و نقاش ایرانی – ارمنی تبار است. این مستند به تهیه كنندگی موزه موسیقی ایران و به كارگردانی آبتین بكتاش تولید شده است.
این فیلم كه در آن لایه هایی از زندگی لوریس چكناواریان به تصویر كشیده شده است كه قبل از این دیده نشده است در ششمین دوره جشنواره سینما حقیقت برنده جایزه بهترین فیلم مستند بلند شد.
مستند “۱۳ اكتبر ۱۹۳۷” كه تابحال اجازه اكران عمومی نداشته است به صورت همزمان در داخل و خارج از كشور از تاریخ ۱۰ شهریور الی ۲۳ شهریور ۹۷ در سایت هاشور اكران اینترنتی شده است.
مجموعه فرهنگی «رزوود كافه» از این پس هر هفته به صورت مستمر فیلم های همچون مستندهای ایرانی، آثار بلند و مستندهای خارجی و فیلم های كوتاه را به نمایش می گذارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب