نمایشگاه تصویر سال به روایت ایسنا
تزریق امید با نمایش تلخی ها
آبی طرح: ۱۶ سال از برگزاری جشن تصویر سال می گذرد و در این سال ها عكاسان زیادی با عقاید و سبك های مختلف كارهایشان را در كنار هم روی یك دیوار گذاشته اند. هر سال به تعداد شركت كنندگان این جشنواره عكاسی اضافه می شود؛ به گونه ای كه برگزاركنندگان خواستار اختصاص فضایی بزرگتر برای نمایش آثار هستند.جشنواره امسال از سوم اسفند ماه شروع شده و با مروری بر آثار می توان گفت، فضای تصاویر امسال بیشتر برگرفته از مشكلات جامعه است؛ فضایی كه شاید بتوان آنرا به شرایط موجود ربط داد و البته كمتر عكسی را هم می توان یافت كه در همین شرایط از فضایی شاد برخوردار نباشد و امید را به بیننده اش منتقل نكند.
در نمایشگاه عكس تصویر سال كه تا هجدهم فروردین ماه برپاست، ۹۱۱ قاب در حوزه های عكس، كاریكاتور و گرافیك در تمامی گالری های خانه هنرمندان با موضوعات مختلف به روی دیوار رفته اند. در جشن تصویر سال قسمتی از عكس ها به یاد «محسن رسول اف» به عكاسان جوان زیر ۲۵ سال اختصاص داده شده است.
خبرنگار ایسنا با حضور در محل برگزاری جشن تصویر سال، گزارشی از بخش عكاسی آن تهیه كرده كه می توانید در ادامه این روایت را بخوانید:
به سمت گالری زمستان خانه هنرمندان می رویم. در این گالری آثار بخش عكاسی «نگاهی دیگر» مربوط به جوانان زیر ۲۵ سال و بخش عكاسی «هنر و هنرمند» برای عكاسان زیر ۲۵ سال و بخش آزاد به معرض نمایش گذاشته شده است.
در ابتدا با چند عكس سیاه و سفید از طبیعت مواجه می شویم. در یكی از این عكس ها حبه قندی را می بینیم كه چند مورچه به روی آن رفته است. این حبه قند در آن منظره همانند دانه ی حیات برای مورچه ها است.
در دو تصویر دیگر كه در بالا و پایین این عكس قرار گرفته اند، دریا به چشم می خورد. در تصویر بالا یك پرنده را می بینیم كه بر روی میله ای قرار گرفته و درست بالای سر او یك ابر تیره دیده می شود. این پرنده در وسط تصویر قرار گرفته و فضای كار به گونه ایست كه انگار پرنده تنها موجود زنده آن منطقه است. با این وجود در تصویر پایین تر تنها دریا، آسمان و یك دیوار به چشم می خورد. در این سه تصویر هیچ انسانی دیده نمی گردد و طبیعت بدون حضور انسان ها به تصویر كشیده شده است.
در كنار همین عكس ها تصویری از یك بیابان، صندوق و گیاه می بینیم. در این عكس، گیاه تنها نمونه حیات در آن بیابان است كه به سمت مسیر تابش خورشید متمایل شده. در ادامه تصویری از پسر بچه ای روبه روی یك دیوار كثیف دیده می شود كه روی دیوار نوشته، «بچه ها می بینند و تكرار می كنند»؛ پسر به حالت خمیده ایستاده و به زمین نگاه می كند. عكس القاكننده این منظور است كه كارهای اشتباه كودكان ناشی از الگوبرداری آنها از بزرگترهاست.
تعداد بالایی از تصاویر بخش «نگاهی دیگر» از عكاسان زیر ۲۵ سال مربوط به طبیعت است. همچنان كه جلوتر می رویم یك تصویر سیاه و سفید از یك نوازنده ویولن می بینیم كه در فضایی مه آلود روی یك تنه درخت ایستاده و در حال نواختن است. در پس زمینه مرد نوازنده درختان از فاصله ای دور در فضایی گنگ و مبهم به چشم می خورند. این تصویر تداعی كننده نواختن سرود مرگ برای طبیعت از دست رفته است.
یكی از تصاویر جالب این بخش، عكس دو فرش بر روی یك بام است كه با گرافیك طراحی شده اند. در یكی از تصاویر فرشی روی بام پهن شده و روی آن باران می بارد ولی در تصویر دیگر كه كاملاً مشابه عكس قبلی است، گل های قالی با تابش نور خورشید از روی آن بلند شده و در هوا شناورند.
در ادامه در بخش «هنر و هنرمند»، تصاویری از برخی چهره های سینما، عكاسی و موسیقی را می بینیم. در میان این عكس ها تصاویری از محمود دولت آبادی، افشین شاهرودی، فریدون شهبازیان، داریوش ارجمند، شهاب حسینی، محمدرضا شجریان، عزت الله انتظامی و … دیده می شود.
كمی كه جلوتر می رویم عكس چهار مستندساز ایرانی را در یك اتاق سبز رنگ می بینیم. چهره این مستندسازان غرق در تفكر به تصویر كشیده شده و در عین حال غمی مشترك در چهره تمامی آنها موج می زند. محل قرارگیری این افراد در عكس در زاویه سمت راست و مسیر نگاه آنها باز همه به یك سو است.
در میان این عكس ها تصاویری از صحنه های تئاترهای مختلفی همچون «آقا محمدخان»، «بینوایان»، «افسون معبد»، «طرحی نو در اندازیم»، «تو كجا بودی وقتی اوفلیا خودشو كشت؟» و … را هم می بینیم.
در بخش پایانی تصاویر این گالری، عكسی سیاه و سفید از خانه سینما دیده می شود كه مردم با چهره های متأثر از پنجره ها به مراسم خاكسپاری ناصر ملك مطیعی نگاه می كنند یا از آن فیلم و عكس می گیرند.
همین طور در گالری «ممیز» تعداد ۳۲۷ عكس از مسابقه «ایران ما» به صورت پروجكشن در مدت زمان ۳۰ دقیقه و ۱۵ ثانیه به معرض نمایش گذاشته شده اند.
گزارش ایسنا از گالری پاییز
از بخش غربی خانه هنرمندان خارج می شویم و به گالری پاییز می رویم. اینجا تصاویر خبری، ورزشی و مستند اجتماعی جوانان زیر ۲۵ سال را به معرض نمایش گذاشته اند.
تصاویری از حمله تروریستی اهواز و آلودگی هوای این شهر قسمتی از موضوعات این عكس ها را شامل می شود. كمی آن ورتر عكس ها بیشتر از قشر ضعیف جامعه هستند. ابتدا در چهار قاب، تصاویری از كارگران ساختمانی را می بینیم كه در پس زمینه همه آنها دیواری آجری به چشم می خورد و رو به دوربین لبخند می زنند.
در ادامه تصویر خانواده ای فقیر در دو قاب به چشممان می خورد. در قاب اول دختر بچه ای اهتمام دارد در خانه كاه گِلی كاسه آبی را از روی دیوار به دست فرد دیگری برساند. در پایین این عكس تصویری را از بالای همان دیوار می بینیم كه زنی در حال لباس پوشاندن به پسر خود است. در توضیح این عكس ها گفته شده: «این زن سرپرست خانواده، دو فرزندش معلولیت ذهنی دارند كه یكی از آنها سال قبل با ریزش كوه از دنیا رفت. او همسرش را هم شش سال پیش به خاطر ناتوانی در تأمین هزینه های درمان از دست داد.»
دراین بخش از نمایشگاه تصاویر دیگری از خانواده هایی با وضعیت مالی نه چندان خوب هم می بینیم كه در كنار هم نشسته و خوشحال به دوربین لبخند زده و عكس آنها ثبت شده است.
یكی از تصاویر این نمایشگاه، مردی را نشان داده است كه با چهره ای خسته و درمانده در ایستگاه روی چند ورق روزنامه نشسته است. در كنار همین عكس تصویر دیگری از یك مرد و یك پسر بچه را می بینیم كه در فضایی تیره در راهروی قطار ایستاده اند.
كمی كه جلوتر می رویم تصویری از یك پیرزن ساعی را می بینیم كه باوجود سن بالایش، در حال انجام كارهایی چون خیاطی، كشاورزی، رانندگی و دوشیدن شیر گاو است. در توضیحات این عكس آورده شده: «این زن مستقل "حوا" نام دارد و از نوجوانی تا امروز امورات زندگی خود و خانواده اش را به تنهایی می گذراند.»
بیشتر عكس ها تصاویر مستند اجتماعی از فقر، تنهایی، محرومیت و معتادان كارتن خواب است.
در ادامه به تصاویر ورزشی می رسیم كه تصاویری از ورزش های سواركاری، تیراندازی، فوتبال، اسكی، رالی و… را به تصویر كشیده است.
۸۰ قاب تصویر با سوژه محرومیت
به گالری میرمیران می رویم. این بخش دارای ۸۰ قاب تصویر با سوژه محرومیت است. در توضیح این نمایشگاه آورده شده: «مجموعه حاضر گزیده ای از چندین سفر گروهی عكاسان ایرانی به مناطق دورافتاده و محروم است كه با هدف ایجاد بستر حرفه ای برای ارتقا دانش و تجربه عملی عكاسان در ارتباط مستقیم با شرایط زیستی و اقلیمی زندگی اقشار مختلف مردم ایران خصوصاً در مناطق محروم طراحی و با همراهی و حمایت مالی و معنوی كمیته امداد از سال ۱۳۹۴ شروع شده است.»
در قسمتی از آثار این گالری تصاویر كودكان مناطق محروم جنوب كشور را می بینیم كه در زمین خاكی و با حداقل امكانات در حال بازی كردن هستند. در ادامه تصاویر دیگری از شرایط تحصیل دانش آموزان نمایش داده شده است. فقر مردم این مناطق محروم به وضوح در عكس ها قابل رؤیت است. مردمی را می بینیم كه به خاطر بیماری و از كار افتادگی سرپرست خانواده گرفتار بحران مالی شده و برای ادامه زندگی با تنگنا مواجه گشته اند.
تصویری سیاه و سفید از یك دختر در خانه ای كاه گِلی را می بینیم كه در كنار یك آینه قرار گرفته و نیم رخ وی در آینه به چشم می خورد؛ دختر در تصویر به آئینه نگاهی نمی اندازد چراكه صورت وی در آتش سوخته است.
در این تصاویر طبیعتی خشك و بی جان به چشم می خورد كه به حس اندوه برانگیز كارها دامن می زند.
اختتام بخش نمایشگاه تصویر سال، گالری نامی است. در این بخش ۲۷۵ عكس موبایلی به معرض نمایش گذاشته است كه بعضی از آنها توسط چهره هایی چون محمود كلاری، امیرحسین كیارستمی، رضا كیانیان، بابك چمن آرا و… به تصویر كشیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب