محمدعلی فراستی در گفت وگو با ایسنا، پیرامون وضعیت هنر خوشنویسی در مشهد اظهار نمود: متاسفانه اقبال قشر جوان جامعه امروزی در مقایسه با سال های قبل، نسبت به كلاس ها و هنر خوشنویسی كمرنگ شده و بنظر من سرگرمی های موجود در فضای مجازی در این امر اثرگذار بوده است.
وی اضافه كرد: هنر خوشنویسی، هنری قدسی است كه باید با استفاده از رسانه ها، صداوسیما و برگزاری نمایشگاه های متعدد، قشر جوان جامعه را به سمت وسوی آن متمایل كرد و این بطور قطع به نفع جامعه هنری و جوانان ما خواهد بود.
این استاد خوشنویسی ادامه داد: متاسفانه در مدارس، تبلیغی درمورد جذب به هنر خوشنویسی صورت نمی گیرد و حتی مربیان هم روش صحیح خوشنویسی را آموزش نمی دهند؛ این درحالی است كه قشر نوجوان باید از ابتدای كار با این هنر آشنایی یابد.
فراستی تصریح كرد: متاسفانه كار هنری از بنیان در كشور ما دچار مشكل است، درصورتی كه مربیانی كه در مدارس به آموزش هنر خوشنویسی می پردازند، باید آماده و مسلط به این كار باشند كه متاسفانه چنین نیست و این یك اشكال در سیستم آموزشی به حساب می آید.
این هنرمند خوشنویسی بیان كرد: درحال حاضر انجمن خوشنویسان، در سطح كشور كلاس ها و دوره های آموزش خوشنویسی را در سطوح متوسط، خوش، عالی، ممتاز، فوق ممتاز و استادی برگزار می كند و افراد علاقه مند در این رشته می توانند به ندرت این مراحل را طی كنند.
وی ضمن بیان این كه خوشنویسی در مشهد از اقتدار بالا برخوردار است، اضافه كرد: انجمن خوشنویسان مشهد یكی از اركان خوشنویسی كشور محسوب شده و دارای اساتید به نامی است؛ به طوری كه مشهد در این زمینه بعد از تهران قرار گرفته و ازاین رو باید از چنین پتانسیلی، بخصوص برای جذب قشر جوان و نوجوان استفاده بهینه كرد اما متاسفانه این مورد یك حلقه گمشده است و ما درحال حاضر مشكل هنرجو داریم.
فراستی با اشاره به تقلیل هنرجویان خوشنویسی نسبت به سال های گذشته، خاطرنشان كرد: حدود ۱۰ سال پیش در مشهد، هر كلاس بین ۱۵ تا ۲۰ هنرجو دراین زمینه داشت كه اكنون این تعداد به ۵ یا ۶ نفر تقلیل یافته و حتی در بعضی موارد كلاس ها تعطیل شده است.
وی با تاكید بر این كه قشر جوان جامعه كمتر به هنرهای اصیل ایرانی اهمیت می دهد، اضافه كرد: باتوجه به این كه عیار و اطلاعات هنر خوشنویسی از گذشته سینه به سینه تا زمان حال رسیده و دارای قدمت بسیار است، جا دارد اهمیت بیشتری به این هنر داده شود، درعین حال، هرچقدر تبلیغ برای جذب جوانان به آن صورت گیرد، بازهم كافی نیست و مسئولین فرهنگی، رسالتی بزرگ نسبت به تبلیغ آن دارند.
این استاد خوشنویسی اظهار داشت: تبلیغات كلاس ها و هنر خوشنویسی باید در سطح شهر و مكان هایی كه دید بالایی برای مردم دارد، صورت گیرد. به علاوه صداوسیما هم می تواند در این زمینه نقش بسیار مهمی ایفا كند و امیدواریم مسئولین فرهنگی ما به این مهم توجه بیشتری داشته باشند.
فراستی پیرامون صدمه های تكنولوژی به هنر خوشنویسی بیان كرد: این مورد مانند فرش دست بافت و ماشینی است و كارهای كامپیوتری به این علت كه اصیل نیست، كار هنری محسوب نمی شود؛ درعین حال تكنولوژی موثر بوده، گاها لطمه هایی را وارد كرده و برخی با همین تكنولوژی كار خویش را پیش بردند، اما از طرفی اساتیدی مانند استاد اخوین و استاد فلسفی هم دو فونت خوشنویسی را تولید كردند كه درحال حاضر كاربران از آن استفاده می كنند.
این هنرمند خوشنویسی اضافه كرد: در كشورهایی مثل پاكستان، شاهد هستیم كه روزنامه ها به خط نستعلیق و با زبان اردو نوشته شده و هنوز سنت و خط خود و حتی نستعلیق را دنبال می كنند، ولی متاسفانه ما خیلی زود فاصله گرفتیم و اگر با این روال پیش برویم، تا چند سال آینده خبری از نستعلیق نخواهدبود.
وی با تاكید بر این كه جامعه باید به سمت وسوی هنر خوشنویسی هدایت شود، تصریح كرد: جایگاه خط نستعلیق تنها در موزه ها نیست؛ بلكه باید در تمام خانه ها موجود باشد. به طور مثال در شهرهایی مثل اصفهان و تهران، خیلی از مردم هستند كه یك اثر هنری خوشنویسی را از یك كالای لوكس بیشتر می پسندند و ارزش قائل شدن برای چنین اثری، سطح بالای فرهنگ را نشان می دهد؛ با این وجود این امر در مشهد آن طور كه باید فرهنگ سازی نشده است و مردم كمی از این قضایا غافل شدند؛ این درحالی است كه یك اثر هنری با كالای لوكس قابل مقایسه نبوده، تك و بی همتا است و باید سازمان های مسئول در این زمینه فرهنگ سازی كنند.
وی پیرامون وضعیت اقتصاد هنر در خوشنویسی اظهار داشت: از جانب مجلس در این خصوص، بحث ها و تبادل نظرهایی صورت گرفته بود و گاها به انجام رسید، اما در نهایت به فراموشی سپرده شد.
این استاد خوشنویسی خاطرنشان كرد: من فكر می كنم در این مورد كمی تبعیض صورت می گیرد و مشكل ما این جاست كه اگر طرحی در نظر گرفته می شود، در سطح كشور نبوده و در تهران انجام می گردد كه این خود این ضعف بزرگی است. درصورتی كه مشهد هم در زمینه خوشنویسی مانند تهران هنرمندان بسیاری دارد و به گونه ای می توان گفت جرم ما شهرستانی بودن است.
وی ادامه داد: به نظر من، در این زمینه سازمان های مربوط می توانند با مدیریتی صحیح، نمایندگانی را تعیین كرده تا در نمایشگاه هایی كه در سطح شهر برگزار می شود، كارهای هنری برای سازمان ها و ادارات كل خریداری شود. با این حال، چندسال پیش از جانب شهرداری با انجمن برای خریداری آثار هنرمندان قراردادی به امضا رسید كه طرح خوبی بود، ولی متاسفانه تداومی نداشت.
فراستی افزود: اگر هنرمند بخواهد دغدغه بازار هنر را داشته باشد، دیگر به تولید هنر نمی رسد و ازاین رو باید افرادی باشند كه چنین اقداماتی را دنبال كنند و درصورتی كه آثار هنری به فروش برسد، انگیزه هنرمند برای خلق آثار جدیدتر و قوی تر بیشتر می گردد.