آسیب شناسی جشنواره تجسمی فجر ـ مسعود زنده روح كرمانی
معضلات جشنواره تجسمی فجر در جشنواره های فیلم و موسیقی هم دیده می شود
آبی طرح: یك هنرمند معتقد می باشد كه برای بهبود وضعیت جشنواره تجسمی فجر پیش از هر چیزی باید رویكرد اصلی آنرا تعیین نماییم و برایش هزینه نماییم. همین طور لازم است كه ارتباط هنری خودرا در سطح بین المللی افزایش دهیم و رویكردهای آموزشی دانشگاهی را به روز نماییم.
قریب به ۱۱ سال است كه جشنواره تجسمی فجر برگزار می گردد و با این وجود به سبب برخی مشكلات هنوز نتوانسته است آنگونه كه باید و شاید با هنرمندان مطرح عرصه تجسمی همكاری داشته باشد و همانند دیگر جشنواره های فجر در میان هنرمندان جای خودرا باز كند.
هر چند كه باید این نكته را در نظر داشت كه جشنواره تجسمی فجر نسبت به سایر جشنواره ها همانند فیلم و موسیقی نوپاتر است، اما شاید ۱۱ سال زمان مناسبی باشد برای ارزیابی جایگاه یك جشنواره و دستاوردهایی كه تا امروز به دست آورده است.
در همین زمینه صحبتی با مسعود زنده روح كرمانی، عكاس داریم.
زنده روح در گفت وگویی با ایسنا می گوید كه زیرساخت های تجسمی در ایران مشكل دارد؛ چه بسا اینكه مشكلات موجود در هنر تنها گریبانگیر حوزه تجسمی نیست و شامل همه حوزه های هنر در ایران می شود.
مسابقه است یا یك رویداد فرهنگی؟
او ادامه می دهد: معضلاتی كه در جشنواره تجسمی فجر وجود دارد در جشنواره فیلم و یا حتی در موسیقی فجر باز دیده می شود؛ چون خیلی وقت است كه دیگر فیلم های خوب از كارگردانان و بازیگران مطرح در جشنواره فیلم فجر اكران نمی گردد. ولی به نظر من وضعیت تجسمی بهتر است چون حداقل كارهای بهتری در آن به نمایش درمی آید ولی مشكل اینجاست كه جشنواره تجسمی از پایه طراحی درستی نداشته. اول از همه باید بدانیم كه جشنواره تجسمی فجر یك مسابقه است یا یك رویداد فرهنگی. گه گاهی این جشنواره به سمت مسابقه كشیده می شود. وقتی كه این جشنواره در حالت رویداد برگزار می گردد فضایی خواهد بود برای هنرمندان سرشناس كه در آن شركت نمایند ولی زمانی كه به صورت مسابقه بر پا شود دیگر جای حضور بزرگان نیست؛ چراكه دیگر فضایی برای حضور فكرها و اندیشه های جدید است.
زنده روح بیان می كند: مشخص نشدن تكلیف جشنواره تجسمی فجر موجب می شود كه چندان دستاورد خاصی نداشته باشد؛ جشنواره باید تعیین كند كه پای خودرا روی چه گذاشته و مقرر است كه چه كند.
جایزه های بهتری در نظر بگیرید
وی در همین راستا می گوید: اگر فضای جشنواره رقابتی و مسابقه باشد، باید تعیین شود كه چه فضای ارزشی برای آن در نظر گرفته شده است. در دور اول جشنواره فجر دیدیم كه جایزه یك رقم قابل توجه داشت و در كنارش امكانی برای فرصت های مطالعاتی خارج از كشور برای هنرمندان وجود داشت. ولی الان كل جریان با ۱۰ میلیون تمام می شود. بالقطع وقتی كه یك هنرمند می تواند كار خودرا با قیمت های خیلی بالاتر در گالری ها به فروش برساند در چنین جشنواره ای شركت نخواهد كرد.
این عكاس همین طور علت معرفی نشدن منتخبان جشنواره تجسمی فجر را در خارج از جشنواره، مشكلات موجود در سطح جامعه می داند و بیان می داند كه بطور كلی توجهی به هنر نمی گردد پس نمی توان انتظار داشت كه این هنرمندان با این وضعیت به جای خاصی برسند.
او اظهار می كند كه ما به همه چیز دوره ای نگاه می نماییم و در زمینه اقتصاد هنر هنوز مشكلات خیلی زیادی داریم و اتفاقات زیادی باید در این زمینه بیفتد تا فضایی برای خروجی های هنرمندان حرفه ای احداث شود.
محتوای آموزشی دانشگاه ها را به روز كنید
زنده روح افزود: باید توجه بیشتری به آموزش عالی داشته باشیم تا بتوانیم به علم روز دنیا در هنر برسیم. ولی هنوز خیلی از موارد نظری در دانشگاه ها برای دانشجویان تعریف شده نیست. همین طور نداشتن ارتباط فرهنگی با سایر كشورهای دنیا ضربه خیلی بدی را به هنر ما وارد كرده است. اگر ارتباط خودرا در زمینه فرهنگ و هنر با سایر كشورهای دنیا در ضمن سال بیشتر نماییم نه اینكه تنها به جشنواره فجر بسنده نماییم می توانیم انتظار بهتر شدن اوضاع هنر و سپس جشنواره هایی مثل فجر را داشته باشیم.
وی بیان كرد كه چون هنر ما جهانی نیست هنوز جایگاهی در هنر دنیا نداریم، برای اینكه حاضر به هزینه كردن نیستیم و هر سال در جشنواره ها تنها یك سری دورهمی بی دستاورد داریم.
زنده روح تاكید كرد كه گهگاه در جشنواره فجر كپی كاری هایی را می بینیم كه هم در حوزه تجسمی دیده می شود و هم در دیگر حوزه ها.
باید رویكرد جشنواره را با عنایت به مسائل روز جامعه تعیین كرد
او ادامه می دهد: در اوایل برگزاری جشنواره تجسمی فجر هنرمندان بزرگی در آن شركت داشتند و شور و هیجان خاصی در آن وجود داشت. زمانی كه با عنایت به فضای جامعه رویكرد جشنواره را تعیین نماییم و به مسائل روز جامعه خود بی تفاوت نباشیم شاهد اتفاق های بهتر خواهیم بود. اینكه بخواهیم با گسترش جشنواره در استان های مختلف وضعیت آنرا بهبود ببخشیم چاره درستی نیست و نتیجه نخواهد داد. هنر چغندر نیست كه بخواهیم با پخش كردنش شرایطش را بهبود ببخشیم.
این عكاس معتقد می باشد كه هنر ایران كشش این مقدار پراكندگی و گسترش را ندارد. بهتر است به جای این همه خلق آثار بر روی كیفیت كار نماییم تا اینكه تنها به آمار و افزایش خلق آثار توجه داشته باشیم.
وی در پاسخ به اینكه آیا بهتر نیست كه جشنواره تجسمی فجر هم با رویكرد مسابقه اجرا شود و هم با رویكرد یك همایش؟ می گوید: در دوره های اول این صورت گرفت ولی جواب نگرفتند؛ چراكه نمی شد هنرمندان سرشناس را در رقابت با دانشجویان گذاشت؛ بنا بر این بخشی به اسم مدعوین را در نظر گرفتند كه در این بخش یا كار را از هنرمند می خریدند و یا اجاره می كردند. تا اینكه در دوره ششم كار به هنرمند سفارش داده می شد و برای جشنواره تولید اثر به وجود آمد كه اتفاق مثبتی بود. ولی به سبب اینكه هیچ گاه جشنواره تعیین نكرد كه جای بزرگان كجا است و جای دانشجویان كجا و اینكه چه زمانی اینها هر دو می توانند در كنار یكدیگر فعالیت كنند، این مساله باز نتیجه ای نگرفت.
زنده روح اشاره كرد: قرار بود كه این جشنواره در دوره ششم بعنوان یك جشنواره مهم تجسمی برای حضور هنرمندان این عرصه به جامعه معرفی شود ولی به یك باره مدیران عوض می شوند و یك تفكر دیگر وارد جشنواره تجسمی می شود؛ البته یكی از دلایلی كه سبب شده جشنواره تجسمی فجر آنگونه كه باید در میان هنرمندان جا نیفتد این است كه نظارت دولتی خیلی بالایی دارد و دولت دخالت خیلی بالایی در رویكردهای آن داشته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب