كنسرت با من بخوان برگزار شد
علیرضا قربانی: باید پشت هم باشیم و به هموطن خود كمك نماییم
آبی طرح: تماشاچیان وارد سالن تالار وحدت می شوند. بعد از لحظاتی صندلی ها پر می شوند و چراغ ها خاموش. نماهنگی پخش می شود كه در آن شعری از سهراب سپهری خوانده می شود. رفته رفته با بالا رفتن پرده صحنه، گروه اجرایی از پشت یك پرده توری مانند پدیدار می شوند و قطعه اول به نام «نیست شو از مولانا توسط علیرضا قربانی خوانده می شود.
بعد از اجرای قطعه اول در كنسرت «با من بخوان» از عیرضا قربانی، پرده دوم هم بالا می رود و این دفعه اعضای گروه به وضوح دیده می شوند. در بخش اولِ اجرا، صحنه سازی و دكوراسیون آن به گونه ایست كه دو نوازنده در دو سمت هر سه طبقه قرار گرفته، نوازندگان ویولون در طبقه چهارم و خواننده هم در وسط آنها ایستاده و اجرا می كند. زمینه صحنه اجرا به رنگ سفید و همراه با نورپردازی است. قطعه دوم به نام «بوی گیسو» آغازی ملایم داشت، لحظاتی شدت گرفت و باز به ریتم ابتدایی خود بازگشت.
با آخر بخش اول خواننده جای خویش را عوض كرد و ضمن خوشامدگویی به حاضرین و تبریك ماه رمضان، اظهار داشت: نكته مهم اجرای امشب نوع خاص موسیقی ای است كه اجرا می شود چونكه شاید بعضی از قطعه ها قبلاً به صورت بداهه همراه با سازهای الكترونیك اجرا نشده باشند.
او اضافه كرد: قطعه «الله مزار» فضایی خاص دارد كه به همراه شدن تماشاچی با موسیقی كمك می نماید. داستان های خاصی درباره این اثر وجود دارد كه من یكی از آنها را برای شما تعریف می كنم. در گذشته ساكنین خراسان شمالی در فصل سرما به همراه دام های خود كوچ می كرده و در بهار باز می گشته اند. ولی معمولاً برخی از جوان ها را برای نگهبانی از منطقه، اموال و ناموسشان در ده باغی می گذاشته. اما یك مرتبه به منطقه آنها حمله می شود و جوانان آنها و همه كسانی كه در محل بوده از بین می روند. زمانی كه دیگران باز می گردند به دنبال جوانان خود می گردند. عروسی بوده كه به دنبال معشوقه اش می گشته ولی به او گفته می شود كه باید خاك را بو كند تا بتواند از رد بو او را پیدا كند.
قربانی باری دیگر قبل از شروع اثر «روزگار غریب» بیان كرد كه این قطعه چند روز پیش انتشار یافته است.
او افزود: همه ما شعر آقای شاملو را خوانده ایم و با تك تك سلول های خود آنرا درك كرده ایم. من همیشه دوست داشتم این شعر را به موسیقی تبدیل كنم و این كار را كردم. تا جایی كه به یاد دارم همیشه روزگار غریبی داشته ایم. ما امروز به وحدت بیشتری نیاز داریم و باید پشت هم باشیم و به هموطن خود كمك نماییم. دلیل انتخاب نام اجرا هم به علت شرایط سخت جامعه است.
متن دو بیت شعر با پروژكتور پخش گردید و قربانی از مردم خواست در آخر و وسط اجرای قطعه «روزگار غریب» آنرا همراه او بخوانند.
حین اجرای قطعه روزگار غریب تعداد زیادی از تماشاچیان گوشیهای خویش را بیرون آورده و از اجرا فیلم گرفتند. هنگام اجرای این قطعه تماشاچیان همراه با خواننده هم خوانی كردند. نكته قابل توجه این بود كه وقتی هنوز لحظاتی از اتمام این قطعه مانده بود چراغ های سالن روشن شد و به شكلی فضای كار را بر هم زد. در انتها تماشاچیان به افتخار گروه از جای خود برخاستند و كف زدند و برخی از حاضران هم برای قربانی درود فرستادند. بعد از این قطعه قربانی سالن را ترك كرد و قطعه «تاج محل» به صورت بی كلام اجرا شد.
با وررود باردیگر قربانی بداهه خوانی دیگری به نام «آواز سحری» اجرا شد. با گذشت لحظاتی از خواندن قربانی صدای سازها بالا گرفت و سازهای زهی همراه با دف نواخته شدند و قطعه ای كردی خوانده شد.
«آواز بی قرار» بدون حضور نوازندگان اجرا شد و تنها در پس زمینهِ صدای قربانی اكوهایی به گوش می رسید و خواننده همخوان هم او را همراهی می كرد.
با شروع قطعه «ارغوان» كه با همراهی ویولون اجرا شد، تماشاچیان باری دیگر گوشی به دست شدند و از اجرا فیلم گرفتند. بعد از تشویق تماشاچیان نوازندگان به روی صحنه آمدند و یك قطعه بی كلام دیگر به نام «رنگین كمان» اجرا كردند. این قطعه ابتدا با نواختن كمانچه شروع شد و بعد از لحظاتی با سازهای دیگر همراه و وارد فضایی دیگر شد. در این قطعه حس موجود در كار نوازندگان دیده می شد و چندین بار حین اجرا با تشویق تماشاچیان همراه بود.
«تنهایی لیلا» هم با شروع با تشویق و همخوانی تماشاچیان همراه بود.
در انتها از یكی از تماشاچی درباره حس موجود در كنسرت سوال كردیم، پاسخ دهد: «به نظر من اجرای خوبی بود. قربانی صدای خوبی دارد و می تواند به خوبی بخواند. اجرا را دوست داشتم.»
از یك خانم مسن هم پرسیدیم كه اظهار داشت: «اجرای پر و پیمونی بود واقعاً.»
همینطور فرد دیگری اظهار داشت: «به نظر من به صورت نسبی خوب بود. گاهی اوقات حس می كردم آكوستیك سالن تأثیر خویش را می گذارد. ولی در كل صدای قربانی را دوست داشتم.»
به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا كنسرت «با من بخوان» از علیرضا قربانی - خواننده موسیقی سنتی - شامگاه ۱۷ اردیبهشت در تالار وحدت برگزار گردید.
نوازندگان این اجرا شامل حسام ناصری سازهای الكترونیك و سه تار، سامان صمیمی كمانچه و سه تار، آرش پاكزاد سازهای الكترونیك، میلاد محمدی تار، شورانگیز و سه تار، نیلوفر محبی ویولون، میثم مروستی ویولا و سه تار، ماكان خوی نژاد ویولنسل، نگار فرجی ویلن، زكریا یوسفی سازهای كوبه ای، یزدان بهمنی سازهای كوبه ای و هندپن و مهگل صفدری همخوان بودند.
در این اجرا قطعاتی همچون «نیست شو» از مولانا، «بوی گیسو» از شیخ نورالعین واقف لاهوری، آواز خراسانی به صورت بداهه نوازی، «الله مزار» موسیقی فولكلور، «روزگار غریب» از احمد شاملو، «تاج محل» بی كلام، «آواز سحر» بداهه خوانی بر مبنای مقام سحری، تصنیف فولكلور موسیقی كردی، «آواز بی قرار» و «ارغوان» از هوشنگ ابتهاج، «رنگین كمان» بی كلام، «تنهایی لیلا» از حسین منزوی، «عشق آسان ندارد» از اهورا ایمان و «چهارراه استانبول» از مسعود كلانتری اجرا شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب