در گفت وگو با آبی طرح؛
سازنده سرود ملی ایران درباره شباهت آن با سرود ملی کره جنوبی توضیح داد
به گزارش آبی طرح آهنگساز و سازنده سرود ملی ایران در سالگرد سی سالگی این سرود درباره شباهت آن با سرود ملی کره جنوبی توضیح داد و اظهار داشت: سرود ملی فرم خاصی دارد که باید رعایت شود. امکان دارد یک جاهایی از سرود کشورهای مختلف به هم شبیه باشند.
دریافت 32 MB در دوران بعد از انقلاب اسلامی ایران که کشورمان هویتی جدید پیدا کرد، عناصر هویتی قبلی همچون پرچم، سرود ملی و... حذف و نمادها و نشانه های تازه جایگزین شد. سرود پاینده بادا ایران که با آگاه شد جمهوری اسلامی به پا آغاز می شد در سال ۱۳۵۷ ساخته و شنیده شد. سپس در شب سوم خردادماه ۱۳۷۱سرود دیگری با عنوان مهر خاوران جای سرود ملّی قبلی را گرفت و تثبیت شد.
حسن ریاحی، در سی سالگی این سرود در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، خاطرات گذشته را ورق زد و از گذشته و حواشی این سرود گفت.
شعر را بعدها سرودند
در مرحله سوم ده اثر انتخاب گردید. قرار شد این ده اثر اجرا و ضبط شود. یکی دو ماه این مرحله طول کشید. در مرحله آخر سه اثر را به دفتر مقام معظم رهبری فرستادند. ایشان تصمیم گرفتند که سرود فعلی انتخاب شود
وی با یادآوری این نکته که سی سال از زمان ساخت این سرود می گذرد توضیح داد: آن زمان اعلام نمودند سرود ملی به دلایلی باید تعویض شود. از هنرمندان دعوت نمودند تا آثارشان را عرضه کنند. حدود ۹۷ اثر شرکت کردند که مدارکش موجود است. آثار این ۹۷ نفر بررسی و ۳۷ اثر انتخاب گردید. شرکت کنندگان از قشرهای مختلف بودند. مرحوم پایور هم شرکت کرده بود. در مرحله سوم ده اثر انتخاب گردید. قرار شد این ده اثر اجرا و ضبط شود. یکی دو ماه این مرحله طول کشید. در مرحله آخر سه اثر را به دفتر مقام معظم رهبری فرستادند. ایشان تصمیم گرفتند که سرود فعلی انتخاب گردد.
ریاحی با بیان اینکه شعر این سرود را بعدها شعرای سازمان صداوسیما سرودند تصریح کرد: سرودها بدون کلام ساخته شدند. زمانی که ما سرود را ساختیم نمی دانستیم چه شعری مقرر است روی آن بنشیند. شعر را تیم شعرای صداوسیما سرودند. هفت شاعر بودند که دو نفرشان هم اکنون مرحوم شدند.
همه سرودهای ملی در همه جای دنیا شبیه به هم هستند
این آهنگساز پیشکسوت با مقایسه سرود قبلی و فعلی بیان نمود: یکی از اشکالات سرود قبلی زمان طولانی آن بود که حدود ۴ دقیقه طول می کشید. سرود فعلی ۵۹ ثانیه زمان دارد. بقیه سرودهایی که در رقابت شرکت کردند هم بیشتر از یک دقیقه زمان داشتند. سرود در مراسم رسمی خوانده می شود و باید خیلی فشرده باشد. من تصمیم گرفتم پایه این سرود ایرانی باشد. این سرود با پیش درآمد ماهور آغاز می شود و وقتی به شهیدان می رسد، به گوشه میگلی می رود. در ابتدای سرود یک خبر را داریم، بعد به اوج می رسد و آخر می یابد. از سرود فعلی خیلی راضی هستم.
ریاحی با بیان اینکه سرود فرم خاصی دارد توضیح داد: اغلب سرودها را که می بینید در یک جاهایی از آن فرم باید رعایت شود. امکان دارد چند جا فرم نزدیک باشد. من تمام سرودها را گوش کرده بودم. سرود کره جنوبی را آن زمان به صورت اتفاقی شنیده بودم. ولی دقت نکردم. اعتقاد دارم همه سرودهای ملی در همه جای دنیا شبیه به هم هستند. فقط چهار نت از این دو سرود و یکی دو جای آن شبیه هم شده است. پرچم هفت هشت کشور هم به پرچم ایران شباهت دارد. البته آرم وسط پرچم ایران متفاوت می باشد.
جوان های ما از موسیقی ملی شان دور شده اند
وی بزرگترین مشکل موسیقی کشور را مسئله تکنولوژی دانست و توضیح داد: جوان های ما از موسیقی ملی شان دور شده اند. در دنیا هم این اتفاق افتاده است که جوان ها به سمت موسیقی الکترونیک رفته اند. من هم شخصا ایرادی نمی گیرم. موسیقی پاپ اگر در جای خودش استفاده گردد اشکالی ندارد. من اشتهای سابق را در جوان ها نمی بینم. چون در تلفن همراهشان هر نوع موسیقی که بخواهند وجود دارد. همه جای دنیا این طور شده است.
جوان های ایرانی علاقه شان نسبت به موسیقی کلاسیک کشور و غرب بسیار کم شده است. من از دانشجویانم که سوال می کنم متوجه این نکته می شوم. تکنولوژی سبب شده که سرودهای الکترونیکی گسترش پیدا کند. جوان ها هم جذب این موسیقی شدند. نمی گردد جلوی این مسئله را گرفت. هم اکنون هر بچه ای یک موبایل (تلفن همراه) دارد و در این موبایل هم هر نوع موسیقی با بهترین ضبط و اجرا موجود است.
باید موبایل ها را وسط گودال پرتاب کنیم!
ریاحی در پاسخ به این سؤال که چه نماییم تا سلیقه موسیقیایی مردم ارتقا پیدا کند عنوان کرد: کاری نمی گردد کرد. مگر اینکه جشنی بگیرند و گودال بزرگی بکنند و موبایل ها را وسط گودال پرتاب کنند. کسی هم دسترسی به گودال نداشته باشد. هم اکنون همه نوع موسیقی در دسترس می باشد. نمی گردد به یک نفر گفت تو این موسیقی را گوش نکن.
جوان ها به علت مسئله اشتغال کمتر دنبال موسیقی می روند
این آهنگساز پیشکسوت با بیان اینکه در روزگار ما جوان ها به علت مسئله اشتغال کمتر دنبال موسیقی می روند اظهار داشت: هم اکنون فارغ التحصیل موسیقی زیاد داریم. ولی اغلب بچه ها وضع شان خوب نیست. تنها کاری که می کنند تدریس در آموزشگاه هاست. هم اکنون حدود ۶۰۰ آموزشگاه در تهران فعال است. اهالی موسیقی آنجا فعال می باشند و از لحاظ مالی کمی خاطرشان جمع است. من به دانشجویان پسر سفارش نمی کنم که حرفه ای به سمت موسیقی بروند. آنها باید یک شغلی داشته باشند که از نظر مالی تأمین بشوند و در کنارش موسیقی هم بیاموزند.
من کسی را می شناسم که استاد ریاضی است و پیانو را فوق العاده می نوازد. کسی که حرفه ای باشد در این شرایط رنج می برد. با سازش تمرین می کند و همزمان کنسرتش لغو می شود. البته بچه هایی که فارغ التحصیل شده اند بسیار با استعداد هستند. من ۲۰ جوان را می شناسم که در آهنگسازی، نوازندگی و رهبری ارکستر نابغه هستند. ولی به دلایلی فعال نیستند. دانشجویان دختر چون نان آور خانواده نیستند مشکلی ندارند. البته خانم ها خیلی موفق هم هستند.
تمرکز من بیشتر بر موسیقی نواحی ایران است
وی با بیان این خبر که از مدیریت گروه موسیقی دانشگاه هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی پس از ۲۹ سال استعفا داده بیان نمود: در دانشگاه تدریس دارم؛ ولی دیگر مدیر گروه نیستم. هشت سال پیش آخرین کاری که تولید کردم، سرودی درباره کتاب بود. طرح برای ساخت و تولید زیاد دارم، ولی فرصتش را ندارم. ضمن اینکه نمی توانم تمرکز کنم. تمرکز من بیشتر بر موسیقی نواحی ایران است. تز دکترای من موسیقی ایل قشقایی بود. معتقدم زیبایی هنر در سادگی است. موسیقی های نواحی ملودی های ساده و زیبایی دارند که شنونده را زود جذب می کنند. جوان ها باید روی این موسیقی ها کار کنند. در مملکت ما تنوع زیادی در میان آوا و نواهای لرها، ترکمن ها، کردها و خراسانی ها وجود دارد که این تنوع جذاب است.
به گزارش آبی طرح به نقل از خبرگزاری ایرنا، شائبه شباهت سرود ملی ایران به سرود دیگر کشورها، اولین بار در سال ۱۳۹۳ همزمان با بازی های تیم ملی فوتبال ایران در بازی های جام جهانی فوتبال برزیل، عنوان شد.
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب