بهمن رجبی از خانه هنرمندان به خانه ابدی رفت وداع با یک هنرمند پیشگام
آبی طرح: مراسم خاکسپاری پیکر مرحوم بهمن رجبی مدرس موسیقی و نوازنده عرصه تمبک نوازی از مقابل خانه هنرمندان ایران به سوی بهشت زهرا (س) اجرا شد.
به گزارش آبی طرح به نقل از مهر، پیکر مرحوم بهمن رجبی مدرس موسیقی، پژوهشگر و از نوازندگان عرصه تمبک نوازی روز دوشنبه بیست و چهارم شهریور از مقابل خانه هنرمندان ایران به سوی قطعه ۳۰۱ بهشت زهرا (س) تشییع شد تا در کنار قطعه ای که همسرش در آن آرمیده، به خاک سپرده شود.
علی اکبر شکارچی، کیهان کلهر، حمیدرضا نوربخش، اینانلو، حسین علیشاپور، شهرام صارمی، حمیدرضا عاطفی، فربد یداللهی، شروین مهاجر، نیما جوان، امیر شریفی، امیر اثنی عشری، آرش فرهنگ فر و جمعی دیگر از اهالی موسیقی همچون هنرمندانی بود که در این مراسم حضور داشتند.
مرتضی اعیان از هنرمندان پیشکسوت عرصه موسیقی و دوست صمیمی مرحوم بهمن رجبی در این مراسم با ذکر خاطراتی از همکاری مشترک خود با این هنرمند اظهار داشت: آشنایی من و بهمن از دهه ۵۰ در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی بود و از همان زمان درباره ی شیوه های مختلف تمبک نوازی بحث و تبادل نظر داشتیم در این راه کارهای مشترک فراوانی هم انجام دادیم که در برگیرنده تجربیات باارزش و خاطرات زیادی بود.
علی اکبر شکارچی نوازنده و مدرس پیشکسوت موسیقی کشورمان درباره ی شخصیت هنری بهمن رجبی اظهار داشت: ای کاش قبل مرگ بهمن رجبی او را می دیدم از این بابت هم خیلی متاسفم. وی نیاز به تعریف و تمجید من ندارد چونکه همه بر توانایی های این نوازنده واقف هستند.
وی ادامه داد: بهمن رجبی هنرمندی با وسواس زیاد بود که توانست خدمات بهادار ای را به موسیقی ایران عرضه نماید. وی همیشه یکی از پرچمدارانی بود که جان و وجودش برای مردم بود و وقتی وصیتش را خواندم افسوس خوردم چرا چنین هنرمندی باید چنین وصیت نامه غم انگیزی داشته باشد.
شکارچی با روایت خاطراتی از کارهای هنری خود با مرحوم رجبی اضافه کرد: کاش این همه آدم هایی که اینجا هستند بجای ایستادن و ابراز همدردی می آمدند و در تجلیل از زنده یاد رجبی تمبک نوازی می کردند. مسیری که آرزوی من هم هست و دوست دارم پس از مرگم هنرمندان در مراسم خاکسپاری کمانچه نوازی کنند.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود اشاره کرد: ما وقتی تا این حد به موسیقی وابسته هستیم باید احترام ما هم به هنرمندان از دست رفته نیز چنین باشد. کاری که بهمن رجبی برای موسیقی کرد هم دقیقا شایسته چنین نکوداشت و بزرگداشتی است.
پس از صحبت های شکارچی قطعه ای آوازی با هنرمندی پارسا حسندخت برای حاضران در مراسم اجرا شد.
پیمان سلطانی رهبر ارکستر و آهنگساز نیز در بخش دیگری از این مراسم اظهار داشت: مرحوم رجبی انسان بسیار تنهایی بود. او نگاه متفاوتی به فرهنگ و موسیقی داشت که گاه نظرات ایشان را به اغراق در جامعه موسیقی معنا کرده اند. او همیشه درباره ی هم نسلانش به خوبی تعریف می کرد. بااینکه به واسطه تعدادی از صحبت ها گاه کدورت هایی پیش می آمد که ما تلاش می کردیم این کدورت ها را برطرف نماییم اما اشخاص نامرتبط فاصله هایی را ایجاد می کردند. گرچه من بارها از زبان استاد علیزاده و استائ مشکاتیان دلتنگی شان از بهمن رجبی را شنیدم.
وی اضافه کرد: امیدوارم از این پس شاهد برخی کدورت ها که از زبان برخی افراد در جامعه موسیقی میان هنرمندان برافروخته می شود نباشیم و اجازه ندهیم چنین فضایی ادامه پیدا کند.
مصطفی محرمی از افرادی که در طول این سالها در کنار مرحوم رجبی حضور داشت در بخش پایانی مراسم خاکسپاری اظهار داشت: از جانب بابک رجبی پسر مرحوم رجبی و برخی شاگردان از شما بابت حضورتان قدردانی می کنم. من در این مدتی که کنار مرحوم رجبی بودم یاد گرفتم اندیشه و راهی را انتخاب کنم که مشتمل بر هنر تمبک نوازی و جهان بینی و اندیشه متفاوت داشتن بود.
وی اضافه کرد: دلم از تنهایی بهمن رجبی پر است و امیدوارم روزی فرا برسد که از دلیلهای این تنهایی حرف بزنم.
زنده یاد بهمن رجبی از نخستین نوازندگان معاصر تمبک است که در آثار و کنسرتهای خود توجه ویژه ای به تمبک بعنوان یک ساز تک نواز مبذول داشت و آثار وی و ابداعات او در حوزه تکنوازی تمبک موید این نکته است.
از ابداعات وی در تکنیک نوازندگی تنبک می توان به افزودن ۱۱ نوع ریز اشاره نمود.
تالیف کتاب های آموزشی همچون «آموزش تمبک - ابتدایی و متوسطه»، «آموزش تمبک - عالی و وفوق عالی»، «تمبک و نگرشی به ریتم از زوایای مختلف» همچون آثار پژوهشی و تالیفی زنده یاد بهمن رجبی بشمار می رود.
حضور در پروژه هایی چون «سواران دشت امید» اثر حسین علیزاده، «گفتگوی چپ و راست» با همراهی فربد یداللهی، «مکتب عشق» به آهنگسازی مازیار شاهی، «نظم و وزن»، «آوای چکاد» با همراهی علیرضا جواهری، «گلچین یک و دو» اثر رضا شفیعیان و حضور در چندین اجرای زنده موسیقایی همچون کارهای مرحوم بهمن رجبی بشمار می رود. به طور خلاصه وی همیشه یکی از پرچمدارانی بود که جان و وجودش برای مردم بود و وقتی وصیتش را خواندم افسوس خوردم چرا چنین هنرمندی باید چنین وصیت نامه غم انگیزی داشته باشد. بااینکه به واسطه برخی از صحبت ها گاه کدورت هایی پیش می آمد که ما تلاش می کردیم این کدورت ها را برطرف نماییم اما اشخاص نامرتبط فاصله هایی را ایجاد می کردند. از ابداعات وی در تکنیک نوازندگی تنبک میتوان به افزودن ۱۱ نوع ریز اشاره نمود.
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب