زیباترین اثر هنری هم می تواند آلودگی بصری تولید كند
به گزارش آبی طرح یك هنرمند اعتقاد دارد اگر آثار هنری بدون مطالعه و تحقیق در یك مكان نصب شوند، می توانند سبب تولید ناهنجاری در محیط شوند.
عباس مجیدی ـ هنرمند مجسمه ساز ـ در گفت وگو با ایسنا درباره مبحث آلودگی بصری شهری اظهار داشت: با عنایت به اینكه امروزه شهرها مناسبات متفاوتی دارند و تغییر كرده اند پس طبیعی است كه رویكردهای هنری هم در ارتباط با آنها تغییر می كند. اگر بخواهیم بین محیط شهری و معماری فضا برای حذف آلودگی بصری شهری تناسب تولید نماییم باید نگاه اولیه مان این باشد كه از پایه یك طراحی شهری متناسب با فضای امروز داشته باشیم.
او افزود: در وضع موجود بخشی از آلودگی بصری شهری به رفتار اجتماعی مردم باز می گردد، چراكه رفتار آنها می تواند از آلودگی بصری بكاهد.
این مجسمه ساز با اشاره به اینكه باید بتوانیم بین ساختارهای شهری یك تعادل به وجود بیاوریم، اضافه كرد: بخشی از این ساختارهای شهری، آثار هنری است. زمانی كه می خواهیم یك اثر هنری همانند مجسمه را در یك مكان خاص قرار دهیم باید تعیین نماییم كه آنرا برای كجا، در چه محیطی و در ارتباط با چه چیزی می خواهیم قرار دهیم. چونكه در غیر این صورت امكان دارد حتی اگر زیباترین اثر هنری را هم در آن محل نصب نماییم همانند یك آلودگی به نظر برسد سبب ناهنجاری شود.
او اظهار نمود كه در قدم اول باید به میزان نیاز به یك اثر هنری در شهر توجه كرد. باید دید كه آیا می توان به فضایی كه خودش گرفتار آلودگی بصری است اثر هنری را بعنوان یك نگین به آن اضافه كرد؟
مجیدی در همین راستا اظهار داشت: این امر اصلا امكان پذیر نیست مگر این كه بسترسازی آن آماده شود. وقتی كه بسترسازی آن تولید شود ما می توانیم شهر را بزك نماییم. ولی هنر الزاما برای بزك كردن نیست و تنها بخشی از رسالت آن زیبایی شناسی است. در واقع می توان با اضافه كردن اثر هنری به شهر، زیبایی را به مردم هدیه كرد. ولی آن اثر در وهله اول باید با محیط اطراف خود دارای هارمونی و تعادل باشد كه در این صورت ما می توانیم آلودگی را كم نماییم.
وی بیان كرد: یك اثر هنری می تواند به صورت مقطعی سبب تسكین آلودگی بصری شهری شود ولی آیا این میزان كافی است یا بهتر است كه اثر آن به صورت دائمی باشد؟
وی در پاسخ اظهار داشت: زمانی كه یك اثر هنری به صورت مقطعی از آلودگی بصری شهری می كاهد و صرفا با محیط تناسبی ندارد در آینده به بخشی از آلودگی بصری شهری تبدیل خواهد شد و كارایی خویش را از دست خواهد داد. باید اثر هنری را با مطالعه دقیق محیط و با عنایت به تناسب با تاریخچه محلی كه در آن قرار می گیرد بعنوان یك وسیله برای آرام سازی شهری قرار داد.
این هنرمند همینطور درباره نقش هماهنگی سازمان های مختلف شهری در آلودگی بصری شهری اظهار داشت: سازمان های مختلف باید با هم در ارتباط باشند و در حوزه های تخصصی كارها را به متخصص آن حوزه بسپارند. یكی از مشكلاتی كه ما در شهرستان ها و تا حدی در تهران داریم این است كه مناسبات یك سازمان و تفكرات آن با شرایط حرفه ای كه در آن قرار می گیرد متفاوت می باشد. مثلا نگاهی كه ما در رفتار مجسمه سازی در گالری داریم با رویكرد مجسمه سازی در شهر متفاوت می باشد. باید به تناسب و پشتوانه مطالعات پژوهشی خود یك پروژه را انجام دهیم. سازمانی كه وظیفه انجام یك پروژه هنری شهری را دارد شاید به آن مبحث با دید متخصص آن نگاه نكند و رویكرد او مفهومی نباشد و خواستگاه های سازمان یا نهاد خود برایش مهم باشد.
وی در ادامه اظهار داشت كه اگر برای اینگونه پروژه ها مطالعات دقیق با حضور كارشناس تخصصی صورت بگیرد نتیجه مطلوب حاصل خواهد شد. ولی تا زمانی كه هر كس به صورت جزیره جزیره كار خویش را می كند نباید انتظار داشت كه نتیجه مطلوب حاصل شود.
مجیدی در بخش دیگری از سخنان خود درباره باغ مجسمه اظهار داشت: بدون شك حضور باغ مجسمه عالی خواهد بود. ولی این امر یك نگاه مدرن است. امروزه تعاریف ما راجب شهر تغییر كرده. در تفكرات مدرن اینگونه بود كه ما فضایی را برای تولید یك محیط فرهنگی می ساختیم و یك جایی را به شكل باغ مجسمه بنا می كردیم. اما امروزه اتفاقاتی همانند باغ مجسمه باید در دل شهر صورت بگیرد و همه اینها باید با هم دیده می شوند.
او افزود: یعنی اگر مقرر است كه یك باغ مجسمه تولید شود نباید در یك گوشه از شهر ساخته شود و هر كس كه گذرش افتاد از آن دیدن كند. بلكه باید در ارتباط مستقیم با شهروند ساخته شود. یعنی اگر شهروند در شهر حركت می كند، در ماشین خود نشسته و یا در پیاده رو در حال حركت است باید با این فرم ها كه در ارتباط با شهر هستند برخورد داشته باشد. چراكه مردم امروزه بیشتر درگیر اتوبان و بزرگراه هستند و بهتر است فضاهایی همانند باغ مجسمه بیشتر در معرض دید عموم و در ارتباط مستقیم و نزدیك با آنها باشند تا اینكه یك مكان خاص را برای تولید باغ مجسمه در نظر بگیریم و از مردم بخواهیم برای بازدید بروند.
این مجسمه ساز خاطرنشان كرد كه تولید باغ مجسمه یا بوستان هایی به این صورت در بخش های خاصی از شهر خوب است و اگر صورت بگیرد جای شكرش باقی است ولی كافی نیست.
او افزود: زمانی می توانیم موفق باشیم كه به درك كافی از مناسبات امروز برسیم و بدانیم كه یك شهروند در هر شرایطی كه قرار می گیرد باید ارتباط لازم را جهت بصری با آن فضا داشته باشد. این ارتباط از یك جهت به معماری شهری برمی گردد و از جهتی دیگر به آثار هنری كه در ارتباط با معماری شهری نصب می شوند و همینطور به ارتباط این موارد با مخاطب هم برمی گردد. همه اینها یك ارتباط مستقیم با هم دارند اما اگر با عنایت به وضع موجود امكان آنها مهیا نیست باغ مجسمه و تعریف پارك هایی از این دست همچنان می تواند راهگشا باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب