روزانه های ماه رمضان (۲۹)؛
تحقق رحمت الهی بعد از یك ماه عبادت
به گزارش آبی طرح استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم (ع) اظهار داشت: رحمت الهی در وجود انسان حاصل تحقق یافتن دعاهای روزانه ماه مبارك رمضان بعد از یك ماه عبادت و بندگی است.
پیامبر اکرم (ص) در بیست و نهمین روز از ماه مبارک رمضان دست به درگاه الهی برداشته و اینگونه دعا کردند: اَللّهُمَّ غَشِّنِی فِیهِ بِالرَّحْمَةِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْفِیقَ وَ الْعِصْمَةَ وَ طَهِّرْ قَلْبِی مِنْ غَیاهِبِ التُّهَمَةِ یا رَحِیما بِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ. خدایا در این ماه مرا با رحمتت بپوشان و توفیق و خود نگهداری را نصیبم کن و از تیرگی های تهمت دلم را پاک گردان، ای مهربان به بندگان با ایمان.
حجت الاسلام حسن عامری به خبرنگار معارف ایرنا اظهار داشت: اگر دعاهای روزهای ماه مبارک رمضان محقق شود، همه وجود انسان را رحمت فرا می گیرد، بگونه ای که مال، همسر، فرزند، علم، مقام و آبروی انسان به رحمت الهی تبدیل می شود. چنین انسانی برای دیگران رحمت خواهد بود ولی در این راه نیاز به توفیق الهی داریم. این توفیق یعنی فراهم شدن اسباب و نکته دیگر حفظ و نگهداری این رحمت الهی است.
وی کلمه عصمت را در این دعا به معنای تفویض دانست و اضافه کرد: عصمت یعنی این که همه چیز را به خدا بسپاریم و خودرا به خدا واگذار نماییم و همین طور به تشخیص ها و عمل خود مغرور نشویم. چون امکان دارد انسان توفیق های خوبی در ماه مبارک رمضان پیدا کند ولی یادآور این مساله نیستند که شیطان ما را رها نکرده است. ما نباید پس از ۲۹ روز عبادت و روزه داری تصور نماییم که به یک قلب مطمئن رسیده ایم. پس از خدا بخواهیم که دل ما را از کدورت هایی که تهمت بوجود می آورد، پاک کند.
این استاد حوزه تصریح کرد: تهمت در اینجا یعنی خدا را متهم نکنیم. چون گاه هنگام بروز مشکلات از خدا انتقاد می نماییم که چرا چنین بلایی بر سر ما آمده است یا چرا گرفتار فقر می شویم در حالیکه قرآن می فرماید هر خیر و برکتی که به ما می رسد، از خداست و هر گرفتاری از اعمال ماست. زمانی که انسان گرفتار می شود، شیطان تلاش می کند تا به خدا تهمت بزنیم و بگوییم خدا دعای مرا نمی شنود یا خدا ما را نمی بخشد. بنابر این ناامید شدن از رحمت الهی همان بهتان است در حالیکه رحمت واسعه خدا شامل حال همه کسانی می شود که ایمان به او داشته باشد.
شرط قبولی اعمال
عامری همین طور درباره دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان اظهار داشت: در این دعا می خوانیم اَللّهُمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ بِالشُّکرِ وَ الْقَبُولِ عَلَی مَا تَرْضَاهُ وَ یرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْکمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ بِحَقِّ سَیدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ. یعنی خدایا روزه ام را در این ماه بر پایه آنچه تو و پیامبر آنرا می پسندد و در حالیکه فروعش بر اصولش استوار باشد، به حق سرورمان محمّد و دوده پاکش مورد سپاس و پذیرش قرار بده.
وی اضافه کرد: برمبنای دعای این روز، شکر و قبولی عمل انسان دو معیار دارد که یکی خداست و دیگری چیزی است که رسول خدا(ص) از آن راضی شود و ملاک ما باید رضایت الهی و پیامبرش باشد. چون گاهی مسائل فرعی را رعایت می نماییم ولی از اصول غافلیم. مثلا به کالبد نماز توجه داریم بگونه ای که رکوع و سجود و احکام آنرا به خوبی می دانیم و به آن عمل می نماییم ولی هنوز بنده الهی نشده ایم. چون هنگامی که می گوییم ایاک نعبد و ایاک نستعین اعتقاد محکم نداریم یا اگر صراط مستقیم را از خدا می خواهیم، چرا راهمان را کج می کنیم؟
این پژوهشگر مذهبی اضافه کرد: برخی افراد روزه می گیرند ولی مفهوم واقعی روزه در زندگی آنان دیده نمی گردد و حضرت علی (ع) فرمود: چه بسیار کسانی که روزه می گیرند ولی روزه دار واقعی نیستند. چون فروع را دارند ولی اصل آنرا ندارند و از خدا بخواهیم فروع را به واسطه اصول محکم کند.
وی با اشاره به اصل عبادت هایی همچون نماز، روزه و حج اظهار نمود: وقتی می گوییم اهدنا الصراط المستقیم باید دقت کنیم که آیا در راه امیرمومنان (ع) و امام زمان (عج) هستیم و آیا در زمان غیبت آن حضرت، از نایبش فرمانبرداری می نماییم. چون اهل بیت(ع) حکم ولی فقیه را در عصر غیبت همچون حکم خود قرار دادند. بنابر این وقتی اصول نباشد فروع نیز اثری ندارد. بر همین مبنا برخی افراد در شب قدر توبه می کنند ولی در مقابل ولی خدا ایستاده اند و بنابراین باید آن فروع را با اصول حفظ کرد. بنابر این هرچه فیض در این جهان است به واسطه وجود پیامبر(ص) و خاندانش است و اگراین واسطه فیض نباشد انسان به هیچ چیزی نمی رسد.
عامری افزود: رضایت الهی و پیامبر (ص)، ملاک قبولی اعمال است. مثلا یک راه برای این که بدانیم آیا نماز من مقبول درگاه الهی است یا نه، ببینیم آیا پس از نماز به امر الهی میل پیدا می نماییم یا به معصیت. قرآن می فرماید نماز، انسان را از هر گونه فحشا و منکر باز می دارد و آیا نماز ما اینگونه بوده است یا نه.
وی اضافه کرد: ملاک دوم برای قبولی اعمال رسول خداست. در نماز جماعت که ساده ترین ملاک پیروی از ولی و امام است، اگر جلو بزنیم یا عقب بمانیم، نمازمان بعنوان نماز جماعت قبول نمی گردد. پس وقتی از ولی خدا جلو زدیم یا عقب ماندیم یعنی این شاخص از بین رفته و نباید توقع داشته باشیم که نمازمان مقبول است. نمازی مقبول است که با صاحب صراط مستقیم که ولی خدا و امام زمان است، مطابقت داشته باشد.
این استاد حوزه افزود: در همین راستا هر تصمیم اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و علمی که از طرف مسئولان انجام می شود، اگر جامعه اسلامی ما را به جامعه مهدوی نزدیک کند، آن تصمیم و عمل مقبول است. یعنی باید ببینیم این تصمیم ها و عملکردها تا چه اندازه ما و نسل ما را به آنچه امام زمان(عج) انتظار دارد، نزدیک می کند. بنا بر این برای فهمیدن مقبولیت اعمال مان باید دقت کنیم آیا ما را به آنچه امام زمان از ما انتظار دارد نزدیک کرده یا نه که اگر نزدیک کرده باشد، مقبول است.
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب