ساخت یك آلبوم موسیقی كلاسیك با حضور 50 آهنگساز

ساخت یك آلبوم موسیقی كلاسیك با حضور 50 آهنگساز آبی طرح: آلبوم مشترک «امواج نوی ایران» با حضور هنرمندانی همچون رضا والی، نادر مشایخی، روزبه رفیعی و علی گرجی در ساختار موسیقی کلاسیک تولید شده است.


به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا، آلبوم «امواج نوی ایران» توسط نشر «پتریکور» و به همت محمدامین شریفی در آمریکا و ایران منتشر می شود.
محمدامین شریفی درباره این پروژه می گوید: «امواج نوی ایران» مثل یک فریم، تصویری از یک لحظه از موسیقی کلاسیک امروز ایران است. تصویری که در آینده، تاریخ موسیقی ایران را می سازد، یا به درک موسیقی ایران در این دوره کمک خواهد کرد؛ آیینه ای از دل مشغولی های متفاوت موسیقیدان های ایرانی در سالهای پایانی قرن ۱۴ خورشیدی. همراهی ۵۰ آهنگساز شناخته شده و صاحب سبک با نگاهی منحصربه فرد، اتفاقی ویژه و ماندگار در تاریخ موسیقی ایران است؛ مخصوصاً در موسیقی کلاسیک. پروژه «امواج نوی ایران» تلاش می کند هویت و فرهنگ ایرانی را در قالب موسیقی معاصر و برآمده از دید آهنگسازان نسل های مختلف به جهانیان نشان دهد.»
همین طور رضا والی در میزگردی درباره «امواج نوی ایران» درباره متناسب نبودن موسیقی معاصر با فرهنگ و هنر ایران اظهار می کند: وقتی می گوییم مدرن، الزاماً مُهر اروپایی روی آن نخورده است، بلکه مدرن به مفهوم معاصر است. این مسئله را در قرن حاضر تجربه خواهیم کرد که معاصر و مدرن، بین المللی خواهند شد و دیگر مُهر اروپایی نخواهند داشت. در ایران از جهات مختلف می بینیم، معاصر و مدرن در موسیقی، کمی دیرتر به صحنه آمده اند. این موج که موسیقی، معاصر بوده، ولی ایرانی نیز باشد، از لحاظ تاریخی مقداری عقب تر از شعر و نقاشی است، ولی به هر صورت به ایران آمده و الان وجود دارد. این اتفاق قسمتی از طیف موسیقی معاصر است، همانطور که نقاشی معاصر، خودش یک طیف است، سینمای معاصر و شعر معاصر نیز هر کدام یک طیف هستند، مثلاً افرادی به زمان «نیما» شعر می گویند و برخی دیگر شعر آزاد می سرایند، ولی هر دو گروه به زبان فارسی شعر می گویند.

علی گرجی نیز در تعریفی از «موسیقی معاصر» می گوید: عباراتی همچون موسیقی نو، مدرن، معاصر، به روز و غیره همیشه برای نامگذاری دسته ای از آثار موسیقی به کار گرفته می شوند که ادعا دارند بالاترین آینه زیبایی شناختیِ انسان زمانه خود هستند. چنین ادعایی به خودی خود مشکل آفرین است. در ضمن هیچ کدام از این مفاهیم نشانگر کاملاً مناسبی برای موضوع پیچیده ای نیست که با آن سروکار داریم؛ چونکه هر کدام دشواری های ابهام آمیز خودرا به همراه دارد. بعنوان مثال صفتِ معاصر در عبارتِ رایج «موسیقی معاصر»، خود محتاج به تعریف است، چونکه تنها همزمان بودنِ تولید هنر با روز یا ماهِ درون تقویم برای معاصر بودن آن کافی نیست و چه بسا همیشه پیش فرض آن هم نباشد (چنان که تأثیرگذاری اساسیِ آهنگسازانی همچون «باخ»، «بتهوون» و «وبرن» بر موسیقی بعد از مرگ شان، مفهومِ هم عصر بودن را همیشه به چالش کشانده است). مشکل عبارت موسیقی نو یا مدرن نیز بیش از هر چیز، جوهرِ تضادی آن در قبال موسیقی کهنه و از مد افتاده است. عبارت موسیقی مدرن در طول تاریخِ موسیقیِ غرب به کرات و در برهه های تاریخی متفاوتی به کار گرفته شده است و عمدتاً بازتاب دهنده تفاوت های به نسبت اساسی در فن آهنگسازی و سلیقه موسیقیایی آن برهه بوده که خود تنگانگ با تغییرات و تحولات اجتماعی مرتبط بوده اند. از آن جایی که به کار بردن این عبارت همیشه به منظورِ نفی، زیر سؤال بردن یا مرز گذاشتن میان خود و نوعی دیگر از موسیقی بوده، به آسانی نیز موردِ سوءاستفاده ابزاری قرار گرفته است.
او ادامه می دهد: بطور مثال در اوایل قرن ۱۷ میلادی، عبارت موسیقی «در سبکِ مدرن» برای نشان دادن تضاد با موسیقی قدیمی شده قرن گذشته، تاکید بر به روز بودن خود و بیش از هر چیز بعنوان ابزاری تبلیغاتی بر صفحه اول پارتیتورهای گرانِ قطعات چاپ شده به چشم می خورد. در نهایت کمی بعد از جنگ جهانیِ اول در سال ۱۹۱۹ «پاول بِکِر» عبارتِ موسیقیِ نو را برای آن گونه موسیقی استفاده می نماید که از درون خود اساسِ موسیقی کهنه شده کلاسیک و رمانتیک را منتقدانه زیر سؤال می برد و در تضاد با موسیقیِ چه بسا نونما، ولی کهنه گرای آهنگسازانی همچون «ریشارد اشتراوس» قرار می گیرد. آن چه ما امروز موسیقیِ نو می نامیم کمابیش از همین تعریف صد سال پیش سرچشمه می گیرد که در خلأ و شوکِ اجتماعی-فرهنگیِ آلمانِ بعد از جنگ جهانی دوم باردیگر تولید شده و جانی تازه گرفته است.
روزبه رفیعی نیز درباره این مساله می گوید: در اتریش عبارت Neu Musik یا موسیقی نو بیشتر مرسوم می باشد، بدین سبب استفاده از این واژه ها می تواند تابع موقعیت جغرافیایی هم باشد. «موسیقی معاصر» دقیق نیست، چون ژانرهای متفاوتی که ارتباطی به هم ندارند از این عنوان برای نامگذاری خود استفاده می نمایند، بدین سبب وقتی به کسی می گویید «موسیقی معاصر»، می تواند تداعی کننده ژانرهای مختلفی باشد. از طرفی «موسیقی نو» هم مشکلات خودرا دارد. در طول تاریخ هنر بسیار با این واژه یا شبیه آن مواجه می شویم؛ هنر نو در قرون وسطی، مکتب دوم (seconda pratica) در ابتدای باروک که اشاره به نوع جدیدی از رویکرد موسیقایی در مقابل شکل های کهنه تر دارد و از جانب دیگر حدودا ۷۰ سال است که از این واژه استفاده می شود (البته در کنار آوانگارد)، بدین سبب این عبارت هم به سختی می تواند نوع خاصی از موسیقی را نامگذاری کند. به شخصه عنوانی که کاملاً رضایت بخش باشد، نمی شناسم ولی از عبارت (classical-contemporary) بدم نمی آید. درست است که این عبارت در ذات خود متناقض بوده، ولی در نهایت می تواند بعنوان یک نام متناقض نادیده گرفته شده و به عبارتی جامع تر بسنده شود.
رفیعی همین طور در پاسخ به این که آیا می توان برای موسیقی معاصر ایران، هویتی ملی قائل شد یا موسیقی معاصر فرای مرزهای ملیتی و فرهنگی قرار دارد، اظهار می کند: این هم از موضوعات بسیار پیچیده است و فکر می کنم در نهایت بیشتر می شود این سوال را تفسیر کرد تا این که جوابی به آن داد. معمولاً وقتی بیوگرافی آهنگسازی را می بینید، یکی از نخستین مطالبی که نوشته می شود ملیت آهنگساز است، پس احتمالاً ملیت اهمیت دارد. ملیت می تواند به سبب مکتب آموزشی اهمیت داشته باشد، ولی می دانیم که همه کشورها، مکتب خاص خودشان را ندارند، اما احتمالاً در همه دنیا، آهنگسازانی هستند که در نهایت آهنگسازان این نوع موسیقی محسوب می شوند، پس اهمیت ملیت برای این گروه از آهنگسازان (که از کشورهایی می آیند که مکتب آموزشی خاص خودشان را ندارند) چیست؟ آیا این امکان هست که در سطوحی، وجه مشترکی در تمام آهنگسازانی که مثلاً ایرانی هستند پیدا نماییم و برمبنای آن وجوه مشترک از چیزی به نام هویت ملی در موسیقی آنها صحبت کنیم؛ پاسخ این است که احتمالش هست. به نظر من چون زبان اول همه آنها فارسی است، شاید در نهایت، چیزی مشترک که برخاسته از مکانیزم ذهنی است و با زبان فارسی شکل گرفته، وجود داشته باشد. به هر حال صحبت از یک امر محتمل است که در لایه های عمیق کارهای این هنرمندان باید بررسی و در حیطه نظری تحلیل شود.

سری اول این مجموعه شامل ۲۴ اثر از ۲۲ آهنگساز است که در مجموع حدود دو ساعت موسیقی نو برای انواع سازهای خانواده فلوت و در مواردی با همراهی اصوات الکترونیک را شامل می شود.




منبع:

1399/12/07
23:51:24
0.0 / 5
886
تگهای خبر: آموزش , آهنگ , آهنگساز , تصویر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۶ بعلاوه ۲
آبی طرح ، گرافیک و طراحی

آبی طرح

گرافیک و طراحی

abitarh.ir - حقوق مادی و معنوی سایت آبی طرح محفوظ است