مشكلات هنرمندان صنایع دستی از نگاه دانشجویان
چرا فکر می نماییم تکانده های علمی را می فرستند هنر بخوانند؟!
«دولت ها فکر می کنند هنر یک اتفاق عملیِ از سر ذوق است، ولی نمی دانند ناخودآگاه افراد است که یک دانش را از خود نشان داده است. مسئله دوم اهمیتی است که نظام آموزشی باید به هنر می داد؛ چرا ما به اصطلاح خودمان می گوییم تکانده های علمی را می فرستند هنر؟!»
جملات بالا بخشی از اظهارات یک دانشجوی ارشد هنرهای سنتی و صنایع دستی است که در گفتگو با خبرنگار ایسنا عنوان شد.
صنایع دستی یکی از حوزه هایی است که هم اکنون آفت های گوناگونی گریبانگیر آن شده است. از اظهارنظرهای غیرتخصصی که مسیر درست هنرمندان را گرفتار انحراف می کند تا انحصاری که در زمینه خرید و فروش محصولات این رشته هنری در بازار بوجود آمده است.
در همین راستا این دفعه به گفتگو با فرزانه فلاح، دانشجوی ارشد رشته هنرهای سنتی و صنایع دستی پرداختیم تا بار دیگر مشکلات این حوزه را از زبان دانشجویان بشنویم.
مهم ترین مشکل هنر صنایع دستی هم اکنون چیست؟
این دانشجو در پاسخ به این سؤال که هم اکنون مهم ترین مشکل هنر صنایع دستی از چه جنسی است؟ اظهار نمود: «اگر زمانی صنایع دستی بین همه ارزش داشت، بیشتر به خاطر این بود که فن بیان تصویری داشتند که تمام عوامل وحدت ـ چه به لحاظ دانش چه به لحاظ عقیده و باور ـ در آن گنجانده می شد که این نمونه را می توانیم از زمانی که نوشتار در صنایع دستی هنرمندان افزوده شد، نشان دهیم. مشکلی که داریم این است که ما با دانش روز و همزمان با دانش گذشته مان نمی توانیم پیوند لازم را برقرار نماییم.»
او افزود: «دولت های ما فکر می کنند هنر یک اتفاق عملی از سر ذوق است؛ ولی نمی دانند ناخودآگاهِ افراد دارد یک دانش را از خودش نشان داده است. مسئله دوم اهمیتی است که نظام آموزشی باید به هنر می داد. چرا ما به اصطلاح خودمان می گوییم تکانده های علمی را می فرستند هنر بخوانند؟! از طرفی افرادی که به هنر علاقه دارند، بنا بر نوع سیاست آموزشی، یا رشته گرافیک و یا رشته نقاشی را انتخاب می کنند که دیدگاه و پایه افکارشان را پایه های فکری غرب شامل شده است.»
فلاح در عین حال افزود: «اگر صنایع دستی مانند دوره کمال الملک بعنوان هنر مادر معرفی می شد، هنرمند این حوزه خودش بهتر می فهمید که در چه جایگاهی قرار دارد. چون افرادی که وارد حوزه هنر می شوند، امکان دارد به لحاظ علمی سطح پایین تری داشته باشند اما افراد خلاقی هستند که اغلب در خانواده ها تشویق نشدند؛ یعنی آن باور در آن هنرمند سوزانده شده است.»
او ضمن اشاره به اهمیت تشویق شدن هنرمندان توسط دولت ها، در این حوزه اظهار نمود: «اگر هنرمند از سمت دولت ها و متولیان بخش آموزشی، به این تشویق و آگاهی برسد که چه رسالت بزرگی را بر دوش دارد، به هیچ عنوان پسرفت نخواهد داشت. اگر من بعنوان یک هنرمند حرفی را بزنم که دولتم بشنود، مطمئنا حرف من را کل جهان خواهد شنید. چون ضمیر ناخودآگاه در صنایع دستی خودش را بهتر نشان داده است.»
آیا صنایع دستی انحصاری شده است؟
فلاح در ادامه ی گفتگو دلیل انحصاری شدن هنر صنایع دستی را این گونه توضیح داد: «طبق تحقیقاتی که داشته ام، انحصاری شدن هنر به این مسئله برمی گردد که هنرمند فکر می کند آن نوع بیان و خلاقیتی که در هنرش دارد، مال خودش است. برای من هنرمند این چنین فرهنگ سازی شده که نگذار کسی از روی کارت کپی کند چون قوانین کپی رایت در کشورمان نداریم، پس تو هنرت را مخفی نگه دار. من هنرمند دارم از سمت فرهنگ سازی ای که برای من کرده اند، حقایق را پنهان می کنم. شما در هر دوره هنری ـ چه مدرن و چه پیش از آن ـ کارهای همه هنرمندان را که کنار هم بگذارید، می بینید اصلا انحصار معنا ندارد.»
این دانشجو در آخر افزود: «انحصاری شدن هنر سبب شده تا من از درون هنرمندان دیگر آگاه نشوم و اگر بخواهم خبردار شوم باید قیمت خیلی گزافی برای آن پرداخت کنم. به جهت اینکه شاید با دیدن کار یک هنرمند جرقه درونی در من ایجاد شود.»
منبع: abitarh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب