گفت وگوی موزه سینمای ایران در زادروز علی نصیریان ؛
علی نصیریان: در کودکی تعزیه سبب علاقه من به تئاتر شد
آبی طرح: پیشکسوت سینما و تئاتر اظهار داشت: از کودکی و نوجوانی با دیدن نمایش های آیینی و سنتی به نمایش علاقه پیدا کردم و بخصوص تعزیه و واقعه کربلا، برای اینکه تاثیرگذاری آن تجسم، تصویر و نمایش واقعه با نقل و روایت آن خیلی متفاوت می باشد و در همان کودکی تعزیه روی من خیلی تاثیر گذاشت.
به گزارش آبی طرح به نقل از خبرگزاری ایرنا، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخش هایی از گفت وگوی تاریخ شفاهی این هنرمند را منتشر نموده است.
علی نصیریان با اعلان اینکه در هنرستان بازیگری درس خوانده است، اظهار داشت: در آن دوره با صدرالدین الهی، فهیمه راستکار، بیژن مفید، اسماعیل داورفر و جمشید لایق با هم درس می خوانیم.
وی افزود: یادم می آید سال دوم فهیمه راستکار به من گفت آقایی به نام شاهین سرکیسیان می خواهد تئاتر مدرن کار کند تمایلی داری بروی با او کار کنی و من پذیرفتم. نمایشنامه ای به کمک محمدعلی جعفری به نام سود ترجمه کرده بود که مربوط به جنگ شمال و جنوب بود اما ساختار، شخصیت ها و نوع نمایش خیلی چخوفی بود یعنی به سیستمی که سرکیسیان دوست داشت که بازیگران اکتیو باشند نزدیک بود. ما با او نزدیک به یک سال تمرین کردیم. در آن زمان شوق روی صحنه رفتن داشتیم و حتی به او درباب این که یک سال طول کشیده اعتراض هم می کردیم و او هم اهتمام می کرد ما را راضی نگه دارد و آن زمان متوجه نبودیم که همان تمرین ها و گفت وگوها برای ما کارگاه بازیگری بود.
«یکی از شانس ها و اقبال های من این بود که توانستم راهی که علاقمند بودم و به آن عشق می ورزید (بازیگری) را پیدا کند، از کودکی و نوجوانی با دیدن نمایش های آیینی و سنی در زمان خودم که رادیو و تلویزیون بسیار محدود بود به نمایش علاقه پیدا کردم و بخصوص تعزیه و واقعه کربلا که روضه خوان ها در منبرها تعریف می کردند که چگونه تعزیه بوجود آمد و بسیار مورد استقبال قرار می گرفت برای اینکه تاثیرگذاری آن تجسم، تصویر و نمایش واقعه با نقل و روایت آن خیلی متفاوت می باشد و در همان کودکی تعزیه روی من خیلی تاثیر گذاشت»
وی با اعلان اینکه علاوه بر تعزیه، نمایش های شاد و عامیانه نیز بر او بسیار تاثیر گذاشت، اظهار داشت: ما در خیابان شاهپور زندگی می کردیم و من به سینما نور که در خیابان امیریه بود می رفتم و فیلم های آمریکایی می دیدم. در آن زمان زیرنویس و یا دوبله هم نبود وسط فیلم قطع می کردند و کپشن می آمد و دیالوگ های فیلم را می نوشتند و فیلم را توضیح می دادند بنا بر این هر وقت وارد سینما می شدم کسانی که سواد خواندن نداشتند از ما سوال می کردند که با سواد هستیم بدین سبب که کنار من بنشید و من برای آنها توضیحات فیلم را بخوانم. (با خنده)
نصیریان اشاره کرد: خوشبختانه یکی از شانس هایم این بود که توانستم راه دلخواه خودم را پیدا کنم ضمن این که در مدرسه هم خیلی شاگرد موفقی نبودم اما عشق به نمایش در من بسیار وجود داشت تا آنجا که در مدرسه پیرنیا در سال ۱۳۲۸ در اواخر دهه ۲۰ روی صحنه یک نمایش بردم و آغاز به کار کردم و در طول این ۷۲ سالی که در عرصه نمایش فعالیت دارم کار دیگری انجام ندادم.
وی اشاره کرد: در اداره هنرهای دراماتیک که نزدیک میدان بهارستان بود یک سالن باریک داشت که ما قسمتی از آنرا تبدیل به سن تئاتر کردیم. حمید سمندریان، داوود رشیدی، پری صابری، بهمن فُرسی و خود من در این تالار نمایش هایی را بر روی صحنه بردیم. داوود رشیدی نمایشی را با من، جمشید مشایخی، فخری خوروش و... را به نام کاپیتان فراگز تمرین کردیم که به سبب گستردگی در تالار فرهنگ اجرا کردیم.
وی در پاسخ به سوال فریدون جیرانی در خصوص این که داریوش مهرجویی در کدام نمایش به پشت صحنه آمد و با او صحبت کرد؟ پاسخ داد: سال ۱۳۴۷ یکی از شب ها که سر نمایش آی باکلاه آب بی کلاه بودیم دیدم یک جوان خوشگل و خوش تیپ به پشت صحنه آمد که داریوش مهرجویی بود. تا آن شب او را ندیده بودم فقط شنیده بودیم که الماس ۳۳ را او ساخته است و به ما گفتند می خواهد فیلمی به نام گاو را بسازد که ما خیلی خوشحال شدیم و در این فیلم نقش مش اسلام را به من دادند. نگاه داریوش مهرجویی در فیلم سازی بسیار متفاوت بود و او نخستین معلم من بود که به من یاد داد مقابل دوربین باید چگونه کار کنم. برای فیلمبرداری فیلم گاو ما را به روستایی به نام بویینک در جاده قزوین بردند.
وی با اشاره به فیلم آقای هالو نیز اظهار داشت: پیشنهاد ساخت فیلم آقای هالو بیشتر از سمت عزت الله انتظامی بود که من و مهرجویی باهم فیلمنامه را نوشتیم.
نصیریان افزود: بیشتر فعالیت هایم در تئاتر و سینما را با صداقت و انگیزه انجام دادم. من معتقدم در سینما کارکردن خودش ریسک است برای اینکه اگر هم فیلمنامه و کارگردانی خوب باشد باز هم نتیجه کار معین نیست.
وی درباره همکاری خود با ناصر تقوایی توضیح داد: ناصر تقوایی به من گفت میخواهم فیلمی بنام ناخداخورشید بسازم که می توانی دو شخصیت ناخدا و مستر فرهان را بازی کنی. من از او پرسیدم به نظر شما کدام نقش برای من مناسبتر است و وی گفت مسترفرهان و من به او گفتم همان نقشی که شما می گویید را بازی می کنم که نقش بسیار خوبی بود.
نصیریان در ادامه اضافه کرد: متاسفانه فرصتی پیش نیامد تا با مسعود کیمیایی و بهرام بیضایی کار کنم البته عمدی هم نبود.
من معتقدم بازیگر خودش نویسنده یک فیلم یا نمایش است. به قول روبرتو چولی «کارگردان خودش یک نویسنده است که با کارگردانی خودش می نویسد» و بازیگر هم می نویسد و یک عامل و وسیله و اسباب دست کارگردان نیست؛ درست است که باید با کارگردان تعامل داشته باشد و به برداشت ها و نگاه هایی که به شخصیت دارد باید گوش کند و گفت و گو کند اما آفریننده نقش، بازیگر است و اگر بخواهیم به مرحله آفریننده نقش برسیم باید از جوهر، نیرو، قوت و قوه خلاقه که در درون هر بازیگری وجود دارد، کمک بگیریم تا بتوانیم یک نقش را بیافرینیم و این امر خود مستلزم یک سری مطالعات است و من فکر می کنم هم در تئاتر و هم در سینما استعدادهای بسیار عالی پیدا کردیم که یک نمونه آن همایون غنی زاده است که در نمایش آقای می سی سی پی نشسته می میرد درخشید. خوشبختانه امروز در تئاتر و سینما بازیگرها، نویسنده ها و گروههای درجه یک وجود دارند.
نصیریان در ادامه اضافه کرد: امروز سینمای ایران بسیار رشد کرده است و در حال حاضر در تئاتر و سینما آثاری که ایجاد می شود از کارهای ما بسیار بهتر است برای اینکه زمانه عوض شده است و اینترنت و ارتباط جمعی بسیار به بازیگر کمک می نماید در صورتیکه در زمان ما چنین چیزی وجود نداشت. ما در آن زمان با جان و دل و به سختی کار می کردیم و هیچ کتاب و اطلاعاتی وجود نداشت و با دست خالی کار می کردیم اما امروز بازیگران از نظر اطلاعات با دست پر کار می کنند.
پانزدهم بهمن، زادروز هشتاد و هفت سالگی استاد علی نصیریان (متولد ۱۳۱۳) است؛ وی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای فیلم مسخره باز در جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم سال های خاکستری در جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای فیلم شیر سنگی در جشنواره فیلم فجر، تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد برای سریال شهرزاد را در کارنامه هنری خود دارد.
سلسله نشست های تاریخ شفاهی بعنوان مجموعه ای فرهنگی و تاریخی که روایتگر سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خودرا موظف می داند سوابق و تجربیات پیشکسوتان سینمای ایران را جمع آوری کرده تا نسل های آینده با نگاه و مسیر زندگی و نحوه خلق وشکل گیری آثار هنرمندان و صاحب نظران هنر سینما آشنا گردند.
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب