او با سرطان نجنگید با آن زندگی كرد!
پیتر برای آخرین بار به تالار وحدت آمد
آبی طرح: «پیتر با سرطان نجنگید بلكه با آن زندگی كرد؛ چون كه قبول داشت بیماری و مرگ بخشی از زندگی است.»
به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا، مراسم تشییع پیكر پیتر سلیمانی پور ـ نوازنده سازهای بادی و گرافیست ـ كه ۱۸ شهریور ماه امسال در سن ۵۰ سالگی درگذشت، امروز ۲۰ شهریور ماه در تالار وحدت برگزار گردید.
علی ترابی، كارن همایونفر، بابك چمن آرا، شهرام صارمی، هومن نامداری، همایون نصیری، علیرضا شجاع نوری، آذین موحد، مسعود شعاری، كریستف رضاعی، سودابه سالم و... در این مراسم حضور داشتند.
در ابتدا سیاوش روشن (نوازنده و از دوستان پیتر سلیمانی پور) بیان كرد: امروز می خواهم در ارتباط با صمیمی ترین دوست سال های اخیرم صحبت كنم. صحبت درباره انسان های حقیقی شبیه قصه های افسانه ای است ارزش گفتن دارد، نه چون سرگرم كننده است بلكه چون الهام بخش است. آشنایی با او از هشت سال قبل تاكنون یكی از بهترین اتفاقات زندگی من بود. او روز به روز در راه رشدش قدم برمی داشت.
او افزود: پیتر برای من و بقیه یك انسان حقیقی است نه به معنای بی نقص بودن بلكه صداقت داشت كه در موسیقی او هم هست. در موسیقی او چیزی جز صداقت و ذوقی كه زیباتر كند همه چیز را، نمی شنوم. وی در موسیقی ایران جزو نخستین افرادی است كه جز و تلفیقی كار كردند و تاثیرش كاملا مشهود است.
روشن بیان كرد: از بین همه سازهایی كه با هم نواختیم و موسیقی هایی كه ساختیم حسرتم این است كه نتوانستیم آن ها را اجرا نماییم به خاطر مشكل دست من و سرطانی كه پیتر هشت سال پیش داشت و سال قبل مشكل او حاد شد.
وی در ادامه پیامی را كه سلیمانی پور پاییز سال قبل برایش فرستاده بود خواند.
در بخش بعدی این مراسم هومن مرتضوی (گرافیست و از دوستان پیتر سلیمانی پور) اظهار نمود: ما در دهه ۶۰ شكل گرفتیم كه جا و وقت شكل گرفتن نبود، تنها حمایت و تكیه گاه ما دوستانی بودند كه یكی شان همین جاست. ما یكدیگر را با چَك بیدار نگه داشتیم كه سبب شد به انحراف نرویم در لحظه بهترین باشیم و زنده بمانیم.
او افزود: پیتر را هیچ وقت بعنوان گرافیست جدی نگرفتیم. با اینكه او هر سفارش را به بهترین شكل انجام می داد اما تصویرش را با استفاده از صدا منتقل می كرد. كار موسیقی او ته ندارد. بهترین آلبومش درنیامد چونكه آلبوم بعدی او بود. پیتر طنز غریبی داشت.
مرتضوی اظهار داشت: پیتر من را با موسیقی جز آشنا می كرد. صداهایی كه با استفاده از او با آن ها آشنا شدم بخش هایی بوده كه من را شكل داده است.
در ادامه آزاده بابایی فر (از نزدیكان پیتر سلیمانی پور) در سخنانی اظهار داشت: پیتر نسبت به وضعیت سختی كه داشت، در آرامش رفت. سختی های خیلی زیادی در این مدت تحمل كرد اما این دوره پر از عشق و لبخند و سبك بالی و رنگ و صدا و خلق اثر جدیدش بود. من یاری را همراهی كردم كه بسیار مرد شجاع و آگاه و مقاوم و پر از زندگی بود. او به من نیرو می داد كه با او جلو بروم. او با سرطان نجنگید بلكه با آن زندگی كرد؛ چون كه قبول داشت بیماری و مرگ بخشی از زندگی است.
سپس پیكر پیتر سلیمانی پور برای خاكسپاری در آرامستان مسیحیان بدرقه شد.
همینطور اعلام گردید كه پنجشنبه در كلیسای ارتودوكس روس مراسم یادبودی برگزار می شود.
مرحوم پیتر سلیمانی پور، نوازنده سازهای بادی عصر ۱۸ شهریور در ۵۰ سالگی دارفانی را وداع گفت. وی در سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد. از ۱۰ سالگی به صورت خودآموز آغاز به فراگیری سازهای بادی، گیتار، گیتارباس، پركاشن و اصول آهنگ سازی كرد.
از میان فعالیت های وی در سال های اخیر، می توان به سخنرانی های وی در دانشكده موسیقی دانشگاه هنر تهران، اجراهای زنده، آهنگ سازی برای فیلم و ساخت بیش از ۱۵۰ قطعه موسیقی و ضبط شماری از آن ها اشاره نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب