جلد اول از سه گانه تار یحیی نقد شد
به گزارش آبی طرح كتاب ˮآوای تار یحییˮ با حضور نویسنده آن، كیوان امجدیان در نشستی در فرهنگسرای معرفت نقد و بررسی گردید.
به گزارش آبی طرح به نقل از ایسنا برپایه گزارش رسیده، درابتدای این نشست، مریم میرمحمدی- نویسنده و مدرس دوره های داستان نویسی- اظهار داشت: چند سالی می شود كه بازار بررسی نقادانه آثار ادبی، هم در میان دانشجویان این حوزه و هم در بین علاقه مندان جدی ادبیات داغ شده است. هرچند این می تواند اتفاق مباركی باشد اما زمانی می توان به اثر گذاری بهتر در جامعه ادبی امید بست كه محتوای بحث ها بر مبنای نقد ادبی به معنای علمی آن صورت بگیرد و نه به معنای بروز عقاید شخصی درباره فلان نویسنده یا نظرهای سلیقه محور در مورد بهمان اثر ادبی.
او افزود: هرچند برآورده شدن چنین هدفی در ابتدای امر سخت به نظر می آید اما امیدواریم در این جلسه و سایر نشست ها قدم كوچكی در جهت این مسیر برداریم.
سیامك صدیقی- روزنامه نگار و مدرس دانشگاه علامه طباطبایی- هم اظهار داشت: صحبتم را از همین ابتدای كتاب و نامش شروع می كنم. نویسنده با اضافه كردن "آوا" ایهام جذابی را برای مخاطب بوجود می آورد و علاوه بر خوش آهنگی كه عنوان در خدمت موسیقی و مبحث كتاب دارد، "آوا" یكی از شخصیت های اصلی كتاب را یادآور می شود.
او افزود: با عنایت به تاریخی كه آوای تار یحیی در بستر آن شكل می گیرد، یعنی اوضاع مشروطه و اطلاعاتی كه از نقش زنان در آن دوران داریم، مانند آنچه در سیاحت نامه ابراهیم بیگ می خوانیم، انتظار نمی رود كه "آوا" یا "ارغوان" چنین كنش های فعالانه ای را در پیش برد روایت مشروطه به عهده بگیرند و كمی به فضاسازی بیشتری نیازمند هستیم اما همین قدم هم می تواند به یادآوری نقش زنان در موقعیت های تاریخی كمك نماید و آنچه را كه تا كنون به عمد یا به سهو از متون ادبی درباره نقش زنان كم شده است، باردیگر یادآور باشد.
میرمحمدی درباره بستر زمانی مشروطه در كتاب این طور افزود: یكی ازشاخصه های اصلی گونه رمان نویسی، ذات نقادانه متن است تا جایی كهكتاب "آوای تار یحیی"به سمت این سرشت می رود و رابطه عاشقانه "یحیی تار ساز" با "تار" و "آوا" را در بستری از تاریخ مشروطه وبا نقدی ضمنی در مورد فضای حاكم بر آن دوران روایت می كند. بدین سان دید مناسبی از شرایط آن روزگار كه خواندنش در متون تاریخی، دیگر جذبه ای برای مخاطب امروزی ندارد می دهد و این تا حدودی مدیون زبان روان، فصل های كوتاه و راوی های مختلف در متن است. هرچند گاهی اتفاقات مشروطه مانند به توپ بستن مجلس به خاطرعدم پراكندگی اش در متن امكان دارد اشتیاق مخاطبی كه درگیر عشق یحیی شده است را بكاهد.
صدیقی در اینباره خاطرنشان كرد: هرچند لحن و زبان روان نویسنده یكی از قوت های اثر به حساب می آید و به خواننده مجال نمی دهد تا آخرین صفحات، كتاب را زمین بگذارد اما آنجا كه داستان با راوی های مختلفی از شخصیت های كتاب همچنان همین لحن را ادامه می دهد، سبب می شود تا در شخصیت پردازی روایت، ایرادهایی به اثر وارد كرد.
میرمحمدی درباره شخصیت پردازی"یحیی" هم اظهار داشت: یحیای تاریخی همان "یحیی تارساز" است كه از نظر فن تارسازی در حوزه موسیقی شهرت افسانه ای دارد. حالا آنچه كتاب "آوای تار یحیی" به این سبقه تاریخی اضافه می كند، روایت شكل گیری این ماهیت افسانه ای است. متن تا جایی پیش می رود كه یحیی در خلال روایت به كنش هایی از مبارزه در راه مشروطه قدم برمی دارد، ما از متن و یحیی انتظار نداریم كه طپانچه به دست بگیرد و در مقابل قزاق ها بایستد، بلكه یحیی با همان ابزار خودش یعنی تار، كنش مند می شود و این یكی از اتفاقات خوب در نحوه پرداخت به شخصیت است.
همینطور كیوان امجدیان-نویسنده كتاب- در پاسخ به این پرسش كه در جلدهای بعدی مقرر است با كدام عنصر، این روایت ادامه پیدا كند و سه گانه تار یحیی كامل شود اظهار داشت: در این كتاب، قهرمان اصلی همان تار است و در جلدهای بعدی، تار یحیی در بین مشاهیری چون عارف قزوینی و كسانی كه ارتباط عاشقانه و میهن پرستانه ویژه ای را در زندگی شان با تار یحیی تجربه كرده اند، دست به دست می شود تا به روزگار امروز و مرحوم استاد محمد رضا لطفی می رسد. تار در واقع روایتگر حس این شخصیت ها در مقابل موضوعات مختلف زندگی شان خواهد بود.
صدیقی در انتها این طور جمع بندی كرد: در كتاب آوای تار یحیی بخش ها و تعابیر زیبایی وجود داره كه هركدامشان می تواند زینت بخش یك كتاب باشد در این میان اما نوعی از شتاب زدگی وجود دارد كه ناگریز از دغدغه های متنوع یك نویسنده با حرفه ژورنالیستی است. ما امیدواریم تا هرچه سریعتر خبر انتشار جلدهای بعدی "تار یحیی" را بشنویم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب