چه کسی معروف ترین عکس قرن را گرفته است؟
آبی طرح: عکس مشهور «دختر ناپالم» که دهه ها بعنوان یکی از نمادهای ضدجنگ قرن بیستم شناخته می شد، حالا با چالشی جدی در مورد هویت عکاسش مواجه شده است؛ چالشی که نه فقط تاریخ عکاسی خبری، بلکه سازوکار قدرت در رسانه های جهانی را زیر سؤال می برد.
به گزارش آبی طرح به نقل از خبر آنلاین، عکس «وحشت جنگ» معروف به «دختر ناپالم»، یکی از ماندگارترین تصاویر قرن بیستم، بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است؛ این دفعه نه به خاطر قدرت تصویری اش، بلکه به سبب تردیدهای جدی درباره ی هویت عکاس آن.
این تصویر که در ۸ ژوئن ۱۹۷۲ و در جریان جنگ ویتنام به ثبت رسید، دختربچه ۹ ساله ای به نام کیم فوک را نشان داده است که بعد از حمله ناپالم به روستایش، برهنه و وحشت زده به طرف دوربین می دود. این عکس طی پنج دهه گذشته به نیک اوت، عکاس ویتنامی خبرگزاری آسوشیتدپرس (AP)، نسبت داده شده و جوایز مهمی چون پولیتزر و «عکس سال» ورلد پرس فوتو را برای او به ارمغان آورده است.
اما مستند جدیدی با عنوان «گزارشگر نیمه وقت» که بتازگی از نتفلیکس پخش شده، این روایت تثبیت شده را به چالش کشیده است. سازندگان فیلم مدعی اند عکس نه توسط نیک اوت، بلکه بوسیله ی یک عکاس آزاد محلی به نام «نگوین تان نگه» گرفته شده؛ عکاسی که تنها ۲۰ دلار دستمزد دریافت کرده و نامش از تاریخ رسمی این تصویر حذف گردیده است.
این مستند با اتکا به شهادت سردبیر وقت عکس آسوشیتدپرس در ویتنام، تصاویر آرشیوی، مصاحبه با شاهدان و همینطور بازسازی فضایی ـ زمانی صحنه بوسیله ی یک شرکت مستقل تحقیقات جنایی تصویری، ادعا می کند نیک اوت در لحظه ثبت عکس در موقعیت مناسبی برای عکاسی قرار نداشته است. بر طبق این بررسی ها، وی در زمانی کوتاه نمی توانسته فاصله لازم را طی کرده و عکس را ثبت کند.
در مقابل، نیک اوت این اتهامات را رد کرده و آنها را «توهین آمیز» دانسته است. خبرگزاری آسوشیتدپرس هم بعد از انجام یک پژوهش داخلی ۹۷ صفحه ای اعلام نموده مدرک قطعی برای رد نقش اوت وجود ندارد و همچنان نام او را بعنوان عکاس حفظ نموده است؛ هرچند این خبرگزاری اذعان کرده که پرسش های بی پاسخی در این پرونده باقیمانده است.
در همین حال، مؤسسه ورلد پرس فوتو در واکنشی کم سابقه، انتساب رسمی عکس به نیک اوت را به حالت تعلیق درآورده و اعلام نموده هویت عکاس «نامشخص» است؛ باآنکه خودِ عکس و جوایز اعطاشده به آن همچنان معتبر تلقی می شوند.
این ماجرا فراتر از یک اختلاف تاریخی، بار دیگر مساله نابرابری قدرت در رسانه های جهانی و بهره کشی از روزنامه نگاران غیرغربی را برجسته کرده است؛ موضوعی که در عصر هوش مصنوعی و بحران مالکیت آثار رسانه ای، اهمیتی دوچندان یافته است.
منبع: کانورسیشن
به طور خلاصه خبرگزاری آسوشیتدپرس هم پس از انجام یک پژوهش داخلی ۹۷ صفحه ای اعلام نموده مدرک قطعی برای رد نقش اوت وجود ندارد و همچنان نام او را به عنوان عکاس حفظ نموده است؛ هرچند این خبرگزاری اذعان کرده که پرسش های بی پاسخی در این پرونده باقی مانده است. این ماجرا فراتر از یک اختلاف تاریخی، بار دیگر مسئله نابرابری قدرت در رسانه های جهانی و بهره کشی از روزنامه نگاران غیرغربی را برجسته کرده است؛ موضوعی که در عصر هوش مصنوعی و بحران مالکیت آثار رسانه ای، اهمیتی دوچندان یافته است.
منبع: آبی طرح
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب